สำคัญผิด คิดหรือ พ้นมือข้า
เมามายา เล่ห์กล วนกลางบ่วง
มีแวดล้อม ตรอมช้ำ ระกำทรวง
ก้าวเลยล่วง ยากนัก จักคลายคืน
บนปันปลง ส่งนำ มากำเนิด
สวยพริ้งเพริศ ไฉไล กว่าใครอื่น
ชันษาเยาว์ เท่าหลาน เมื่อวานซืน
คนพันหมื่น มือควาน ต้องการคลำ
ลื่นยอมรับ จับเปลี่ยน เวียนโกหก
แสร้งตลก ล่อใจ ให้ถลำ
สมองดี สีเทา เบาประจำ
ทอคตัวย่ำ ทำลาย คลุกทรายดิน
ร้องรัญจวน ครวญคราง ก็ช่างเถิด
ให้หวังเหวิด แถทั่ง คลั่งบ้าบิ่น
จะตีฆ้อง มองมอง ฟ้ององค์อินทร์
ใช่ผันผิน ถลา ทวนหาทาม
มากสับปลับ อัปลักษณ์ เกินอักโข
หลงไหลโง ไม่ขึ้น ชื่นเห่อห่าม
รู้แสนรู้ ดูเห็น เช่นเปรตทราม
ยังติดตาม จบที หนี..โกฏิไกล
รพีกาญจน์ 59
ขอบพระคุณ ที่กรุณาเยี่ยมชมนะจ๊ะ :
บันทึกการเข้า
