คนที่เธอกล่าวอ้างนั้นคล้ายเรา
ทุกวันเศร้าเหงาใจไร้สรรพเสียง
คำหวานเล้าโลมหลงในสำเนียง
มาต่อสู้อยู่ข้างเคียงนั้นไม่มี
ยามท้อแท้จึงพูดกับข้างฝา
บางครั้งหลั่งน้ำตาช้ำเหลือที่
พูดกับหมาอีด่างไม่ยินดี
มันวิ่งหนีตั้งหลักได้ก็เห่ามา
โฮ่ง โฮ่ง โฮ่ง โธ่เอ๋ยหมาตัวน้อยน้อย
จึงสายตาละห้อยไปขอบฟ้า
ดูหมู่นกบินกลับรังที่กลางนา
มีบางตัวร้อง กา กา ปีกดำดำ
เหมือนตัวเราต่ำต้อยรักสาวครู
ก็เลยต้องหดหู่และฉี่ช้ำ
ใจของเธอไม่ละม้ายคล้ายถ้อยคำ
คงดำดำเหมือนอีกาถลาบิน
ทุกวันเศร้าเหงาใจไร้สรรพเสียง
คำหวานเล้าโลมหลงในสำเนียง
มาต่อสู้อยู่ข้างเคียงนั้นไม่มี
ยามท้อแท้จึงพูดกับข้างฝา
บางครั้งหลั่งน้ำตาช้ำเหลือที่
พูดกับหมาอีด่างไม่ยินดี
มันวิ่งหนีตั้งหลักได้ก็เห่ามา
โฮ่ง โฮ่ง โฮ่ง โธ่เอ๋ยหมาตัวน้อยน้อย
จึงสายตาละห้อยไปขอบฟ้า
ดูหมู่นกบินกลับรังที่กลางนา
มีบางตัวร้อง กา กา ปีกดำดำ
เหมือนตัวเราต่ำต้อยรักสาวครู
ก็เลยต้องหดหู่และฉี่ช้ำ
ใจของเธอไม่ละม้ายคล้ายถ้อยคำ
คงดำดำเหมือนอีกาถลาบิน