ยามมั่งมี ผีหอม ตอมกันแหลก
มันไม่แปลก อะไร ใคร่เฉลียว
อยู่บนโลก ใบนี้ ยากจริงเชียว
เจอแต่เขี้ยว หมูตัน ฉันจึงกลัว
ยามโลกแตก ผีห่า พากันหนี
ช้ำฤดี จังเลย เอยปวดหัว
ยามอับเฉา ทิ้งหมด อดหมองมัว
ใช่พูดมั่ว เรื่องจริง ที่หญิงเจอ
จึงขอเตือน เพื่อนพ้อง แหละน้องพี่
เพื่อนที่ดี ดีแท้ แน่เสมอ
แม้ไม่มาก ไม่เกลื่อน แต่เพื่อนเกลอ
คอยเสนอ คอยห่วง ทุกห้วงจินต์
ยังไม่เคย สักที โดนผีหอม
เพราะถนอม เนื้อตัวกลัวมีกลิ่น
ผีคงเหม็น เหลือทน มีมลทิน
แค่ได้ยิน ตื่นตระหนก ตกกะใจ
ผีตนใด เจ้าชู้ บู้สนั่น
มาหอมพัน เจาะจง เพราะหลงใหล
มิรู้พัน มีเสน่ห์ เก๋ที่ใด
ผียังไม่ ยอมเว้น บุกเล่นงาน
สุนทรวิทย์
ผีไม่ใกล้ ไม่ไกล ในย่านนี้
โดนผีหอม ทุกที มีงุ่นง่าน
อยากจะเจอ ไหมเล่า เฝ้าบนบาน
กลางคืนคลาน มาหา อย่างน่ากลัว
จงจุดธูป หนึ่งดอก บอกประกาศ
ผีหัวขาด จงพา กันมาทั่ว
ระวังหน่อย แล้วกัน สั่นระรัว
ผีจับตัว หัวปั่น หวั่นดวงแด
ขอบพระคุณ ที่กรุณาเยี่ยมชมนะจ๊ะ :
บันทึกการเข้า
