ประภาคาร...รอรับผู้กลับเหย้า
ลมเลเหงาวิโยคจนโศกสั่น
ยังเฝ้ารอแสงทองของตะวัน
แม้ไกลฝันเกินไขว่ใจยังภักดิ์
ท่ามวันมืดคืนหม่นจนฟ้าปิด
รอยลิขิตวกวนจนเหหัก
ฝากทะเลเห่ลำนำอ้อนคำรัก
ซึ้งสลักแนบเนา..เฝ้าห่วงเธอ
ตระหง่านตั้งฝั่งคอยไม่ถอยห่าง
คืนอ้างว้างยังฝันถึงกันเสมอ
รอยจุมพิตแนบฝันวันละเมอ
รักเสมอเคียงข้างไม่ร้างรัก
"ประภาคาร"
07/04/2012
ฝากทะเลให้จดจำคำว่ารัก..... ♥