วิหคน้อย ตัวนั้น มันทักฉัน
ส่งเสียงขัน จู้ฮุกกรู เหมือนรู้จัก
เชิดอกตั้ง สง่า งามน่ารัก
เดินย้ายยัก มาใกล้ อย่างไว้ใจ
มิเคยถูก สอนสั่ง นกยังรู้
ใครศัตรู ใครมิตร ชนิดไหน
อาศัยสัญ-ชาตญาณ บันดาลไป
แยกแยะได้ แจ่มชัด อัศจรรย์
เพียงหยิบยื่น ความรัก ให้สักนิด
เมตตาจิต ต่อกัน ปันสุขสันต์
แม้สัตว์เล็ก สัตว์ใหญ่ ร้ายสากรรจ์
พลอยผูกพัน ซาบซึ้ง ถึงไมตรี
จิตมนุษย์ เคว้งคว้าง ต่างจากนก
คดเรี้ยวรก อคติ หลากวิถี
สหายรัก คบหา มานานปี
เห็นมากมี ลับหลัง นั่งนินทา
เพื่อนเซซัง พลั้งพลาด ปราดเข้าซ้ำ
ใครตกต่ำ ย้ำเติม เพิ่มปัญหา
ส่วนมิตรแท้ เอกอุ ฤชุตา
หายากกว่า งมเข็ม เล่มนิดเดียว
สุนทรวิทย์
ส่งเสียงขัน จู้ฮุกกรู เหมือนรู้จัก
เชิดอกตั้ง สง่า งามน่ารัก
เดินย้ายยัก มาใกล้ อย่างไว้ใจ
มิเคยถูก สอนสั่ง นกยังรู้
ใครศัตรู ใครมิตร ชนิดไหน
อาศัยสัญ-ชาตญาณ บันดาลไป
แยกแยะได้ แจ่มชัด อัศจรรย์
เพียงหยิบยื่น ความรัก ให้สักนิด
เมตตาจิต ต่อกัน ปันสุขสันต์
แม้สัตว์เล็ก สัตว์ใหญ่ ร้ายสากรรจ์
พลอยผูกพัน ซาบซึ้ง ถึงไมตรี
จิตมนุษย์ เคว้งคว้าง ต่างจากนก
คดเรี้ยวรก อคติ หลากวิถี
สหายรัก คบหา มานานปี
เห็นมากมี ลับหลัง นั่งนินทา
เพื่อนเซซัง พลั้งพลาด ปราดเข้าซ้ำ
ใครตกต่ำ ย้ำเติม เพิ่มปัญหา
ส่วนมิตรแท้ เอกอุ ฤชุตา
หายากกว่า งมเข็ม เล่มนิดเดียว
สุนทรวิทย์
ยามมั่งมี ผีหอม ตอมกันแหลก
มันไม่แปลก อะไร ใคร่เฉลียว
อยู่บนโลก ใบนี้ ยากจริงเชียว
เจอแต่เขี้ยว หมูตัน ฉันจึงกลัว
ยามโลกแตก ผีห่า พากันหนี
ช้ำฤดี จังเลย เอยปวดหัว
ยามอับเฉา ทิ้งหมด อดหมองมัว
ใช่พูดมั่ว เรื่องจริง ที่หญิงเจอ
จึงขอเตือน เพื่อนพ้อง แหละน้องพี่
เพื่อนที่ดี ดีแท้ แน่เสมอ
แม้ไม่มาก ไม่เกลื่อน แต่เพื่อนเกลอ
คอยเสนอ คอยห่วง ทุกห้วงจินต์
ขอบพระคุณ ที่กรุณาเยี่ยมชมนะจ๊ะ :
บันทึกการเข้า
