เป็นแค่เทียน ส่องสว่าง ทางริบหรี่
คงต้องมี วันลับ ดับตามหลัง
ไส้เทียนกิ่ว น้อยนิด ไม่ปิดบัง
ไม่เหมือนดั่ง แสงนีออน ตอนค่ำคืน
พันทอง
คงต้องมี วันลับ ดับตามหลัง
ไส้เทียนกิ่ว น้อยนิด ไม่ปิดบัง
ไม่เหมือนดั่ง แสงนีออน ตอนค่ำคืน
พันทอง
แสงนีออน ร้อนแรง แฝงตะกั่ว
อาจเมามัว หัวใจ ให้สะอื้น
หาเทียบแรง แสงเทียนส่อง ผ่องยั่งยืน
ยามชมชื่น รื่นรมย์ กลมกล่อมดี
ถึงน้อยแสง แต่แรงนวล ช่างอวลอุ่น
หวานละมุน อุ่นไสว กว่าไฟสี
นีออนสวย เพียงฉวยฉาบ อาบราคี
แสงเทียนนี้ ที่ผุดผ่อง ไร้หมองปน
อาจเมามัว หัวใจ ให้สะอื้น
หาเทียบแรง แสงเทียนส่อง ผ่องยั่งยืน
ยามชมชื่น รื่นรมย์ กลมกล่อมดี
ถึงน้อยแสง แต่แรงนวล ช่างอวลอุ่น
หวานละมุน อุ่นไสว กว่าไฟสี
นีออนสวย เพียงฉวยฉาบ อาบราคี
แสงเทียนนี้ ที่ผุดผ่อง ไร้หมองปน
อยากจะเป็น แสงเทียน เพียรส่องจิต
แม้เพียงนิด สว่างใส ไม่หมองหม่น
แสงเทียนน้อย ด้อยค่า ไม่น่ายล
ส่องอย่างไร คงไม่พ้น ขาดคนมอง
แสงเทียนใจ ส่องสุข ให้ทุกเมื่อ
ริบหรี่เหลือ เชื่อไหม จักไม่หมอง
ขอเป็นหนึ่ง ลำแสง แอบแฝงปอง
ส่งสุขสอง ทุกเมื่อ โปรดเชื่อใจ
ขอบพระคุณ ที่กรุณาเยี่ยมชมนะจ๊ะ :
บันทึกการเข้า
