เรขาวางจดหมายไว้บนโต๊ะ
ฉีกอ่านโละทุกซองต้องใจหาย
จับจดหมายฝากมาอ่านตาลาย
คนเดียวดายรำพันในวันลา
อ้างถึงคำ ป.ล.ขอต่อท้าย
ฝากถึงชายเจ้าของตรองเถิดหนา
รอยกระดาษยับย่นปนน้ำตา
ถ้อยวาจารำพึงถึงน้องนุช
สมควรแล้วสาวแจวแห้วเต็มอก
ถูกผลักตกต้นรักเกินชักฉุด
อนุมัติงานเพิ่มเติมรีบรุด
แม้วันหยุดต้องทำคำสั่งนาย
“ ดอกฝิ่น “
ฉีกอ่านโละทุกซองต้องใจหาย
จับจดหมายฝากมาอ่านตาลาย
คนเดียวดายรำพันในวันลา
อ้างถึงคำ ป.ล.ขอต่อท้าย
ฝากถึงชายเจ้าของตรองเถิดหนา
รอยกระดาษยับย่นปนน้ำตา
ถ้อยวาจารำพึงถึงน้องนุช
สมควรแล้วสาวแจวแห้วเต็มอก
ถูกผลักตกต้นรักเกินชักฉุด
อนุมัติงานเพิ่มเติมรีบรุด
แม้วันหยุดต้องทำคำสั่งนาย
“ ดอกฝิ่น “
ขอบพระคุณ ที่กรุณาเยี่ยมชมนะจ๊ะ :
บันทึกการเข้า
