ถึงสิ้นหวังครั้งเก่าเมื่อเราสู้
เคยเคียงคู่อยู่กับแฟนแสนสุขสันต์
เคยพร่ำพลอดกอดเคล้าใต้เงาจันทร์
ริมกอไผ่กอนั้นสำราญกาย
เพียงมีหนุ่มนักดนตรีมีชื่อเสียง
มาร่วมเรียงเคียงคู่น้องต้องเสียหาย
วงกระท้อนสะท้อนใจทำวุ่นวาย
ทิ้งพี่ชายบ่ายหน้าหนีไปที่ใด
ศาลาร้างร้างร่างน้องประคองกอด
มองหายอดนวลนางร้างไปไหน
พี่ยังจำคำสัญญาเคยว่าไว้
น้องหนีไกลต้องร้าวรานบ้านริมคลอง
ยินข่าวคราวแม่เนื้อนวลคิดหวนกลับ
พี่ยังรับรักจริงใจไม่เป็นสอง
เสียงบทเพลงความหวังแน่แม่เนื้อทอง
อย่าทิ้งพี่...อกกลัดหนองใหม่อีกครา
ริน ดอนบูรพา
๓ ก.ค. ๕๕
เคยเคียงคู่อยู่กับแฟนแสนสุขสันต์
เคยพร่ำพลอดกอดเคล้าใต้เงาจันทร์
ริมกอไผ่กอนั้นสำราญกาย
เพียงมีหนุ่มนักดนตรีมีชื่อเสียง
มาร่วมเรียงเคียงคู่น้องต้องเสียหาย
วงกระท้อนสะท้อนใจทำวุ่นวาย
ทิ้งพี่ชายบ่ายหน้าหนีไปที่ใด
ศาลาร้างร้างร่างน้องประคองกอด
มองหายอดนวลนางร้างไปไหน
พี่ยังจำคำสัญญาเคยว่าไว้
น้องหนีไกลต้องร้าวรานบ้านริมคลอง
ยินข่าวคราวแม่เนื้อนวลคิดหวนกลับ
พี่ยังรับรักจริงใจไม่เป็นสอง
เสียงบทเพลงความหวังแน่แม่เนื้อทอง
อย่าทิ้งพี่...อกกลัดหนองใหม่อีกครา
ริน ดอนบูรพา
๓ ก.ค. ๕๕