เพียงผิวผ่าน สายลม ที่พรมพริ้ว
ลอยละลิ่ว ความคิดถึง คนึงหา
พัดฝากไป ผ่านตะวัน และจันทรา
ให้นำพา ส่งตรึง ถึงมือนาง
หากว่าเธอ อ้างว้าง และโดดเดี่ยว
ทุกข์จริงเชียว เหลียวหาใคร ให้หม่นหมาง
ผ่านรักขม ตรมชีวิต จิตจืดจาง
ความอ้างว้าง เข้าเกาะกุม สุมหัวใจ
โปรดจงรับ ความรัก ที่ส่งถึง
จะตราตรึง ในดวงจิต พิสมัย
พี่รักเธอ ไม่แหนงหน่าย กว่าชายใด
เพียงรับไว้ จะได้รู้ มีรักจริง
บางครั้งคำว่า"รัก"สั้นๆ แต่ก็ทำให้เกิดทุกข์ได้มากมาย
bluesky
ลอยละลิ่ว ความคิดถึง คนึงหา
พัดฝากไป ผ่านตะวัน และจันทรา
ให้นำพา ส่งตรึง ถึงมือนาง
หากว่าเธอ อ้างว้าง และโดดเดี่ยว
ทุกข์จริงเชียว เหลียวหาใคร ให้หม่นหมาง
ผ่านรักขม ตรมชีวิต จิตจืดจาง
ความอ้างว้าง เข้าเกาะกุม สุมหัวใจ
โปรดจงรับ ความรัก ที่ส่งถึง
จะตราตรึง ในดวงจิต พิสมัย
พี่รักเธอ ไม่แหนงหน่าย กว่าชายใด
เพียงรับไว้ จะได้รู้ มีรักจริง
บางครั้งคำว่า"รัก"สั้นๆ แต่ก็ทำให้เกิดทุกข์ได้มากมาย
bluesky
ขอบพระคุณ ที่กรุณาเยี่ยมชมนะจ๊ะ :
บันทึกการเข้า
