คนกลับกลอก มุสา กลัวฟ้าผ่า
คนฉ้อฉล คือทาส อาชญา
คนอิจฉา เนืองนิตย์ มิตรไม่มี
แม่บอกอย่า อ้อยส้อย คอยโชคลาภ
อย่าใจบาป มีจิต คิดป้ายสี
อย่าคบหา ทรชน คนอัปรีย์
อย่าอวดดี พองขน คนจะชัง
แม่ว่าพบ ปัญหา อย่าท้อแท้
ห้ามอ่อนแอ สิ้นคิด ยามผิดหวัง
รักศักดิ์ศรี ถนอมเกียรติ มิเบียดบัง
ความมั่งคั่ง ยากไร้ ใช่ยั่งยืน
แม่ว่าทำ สิ่งใด ได้สิ่งนั้น
กฎโลกันตร์ ตราไว้ ไม่อาจขืน
กรรมของใคร ต่างต้องรับ ย้อนกลับคืน
เหมือนเกลียวคลื่น ไล่หลัง ประดังมา
แม่สอนว่า ดี,ชั่ว ตัวตนรู้
ให้ปิดหู-ตาคน จนทั่วหล้า
ก็มิอาจ หันเห ทัณฑ์เทวา
เมื่อถึงครา ย่อมสำแดง ผลแห่งกรรม
สุนทรวิทย์
รู้ทุกอย่าง ย่างใกล้ คนใจบาป
นิสัยหยาบ ทราบก้าว เท้าถลำ
เพราะเมตตา กรุณา พาหนุนนำ
เป็นเรื่องขำ ร่ายยาว เราโง่เอง
คุณแม่สอน โลกภายนอก บอกเลวร้าย
เตือนรีบย้าย ยามพบ จบรีบเร่ง
หนีให้ไกล อย่าใกล้ ไหวหวั่นเกรง
เขาข่มเหง หนาวเหน็บ เจ็บจนตาย
..กุสุมา..
ขอบพระคุณ ที่กรุณาเยี่ยมชมนะจ๊ะ :
บันทึกการเข้า
