คนหลายเมียเสียหายมาหลายหน
เมียหลายคนบ่นปวดใจให้โหยหา
ยามสุขกายไม่สุดซึ้งยังพึ่งพา
ยามอ่อนล้ายากจักหาได้พึ่งพิง
เมื่อหมดแรงหมดเงินเดินโยกเยก
ขากะเผลกลำบากกายพาหน่ายนิ่ง
มิยอมรับมิยอมเลี้ยงเกี่ยงกันจริง
ถูกทอดทิ้งต้องตรอมตรมระทมใจ
มีเมียมากมีเมียน้อยคอยตามจิก
ชีวิตพลิกเปลี่ยนผันชักหวั่นไหว
มิรู้จะพึ่งพาผู้ใดใคร
ทั้งลูกเมียปัดทิ้งได้ไม่เลี้ยงดู
อุทาหรณ์ใช้สอนคนมีเมียมาก
หนุ่มสนุกดีแก่ลำบากน่าอดสู
มีผัวเดียวเมียเดียวกลมเกลียวคู่
เพียงรับรู้...สังคมไทย ไม่นิยม..
ริน ดอนบูรพา
๒ ก.ค. ๕๕
เมียหลายคนบ่นปวดใจให้โหยหา
ยามสุขกายไม่สุดซึ้งยังพึ่งพา
ยามอ่อนล้ายากจักหาได้พึ่งพิง
เมื่อหมดแรงหมดเงินเดินโยกเยก
ขากะเผลกลำบากกายพาหน่ายนิ่ง
มิยอมรับมิยอมเลี้ยงเกี่ยงกันจริง
ถูกทอดทิ้งต้องตรอมตรมระทมใจ
มีเมียมากมีเมียน้อยคอยตามจิก
ชีวิตพลิกเปลี่ยนผันชักหวั่นไหว
มิรู้จะพึ่งพาผู้ใดใคร
ทั้งลูกเมียปัดทิ้งได้ไม่เลี้ยงดู
อุทาหรณ์ใช้สอนคนมีเมียมาก
หนุ่มสนุกดีแก่ลำบากน่าอดสู
มีผัวเดียวเมียเดียวกลมเกลียวคู่
เพียงรับรู้...สังคมไทย ไม่นิยม..
ริน ดอนบูรพา
๒ ก.ค. ๕๕
คนหลายเมีย เสียแรง แห้งเหี่ยวโหวย
นอนโอดโอย ครวญคราง ต่างหมักหมม
สุดเปลี่ยวเปล่า หนาวหนัก รักระทม
ต้องแย่งชิง ยิงถล่ม ตรมทรวงใน
แม้หมดแรง แข็งขืน ยังฝืนสู้
น่าอดสู ดูดาย ร้ายยิ่งใหญ่
เงินทองมาก หลากเรื่อง เปลืองฤทัย
ช้ำหม่นไหม้ ลำบาก จำจากจร
จะเมียมาก เมียน้อย ดูหน่อยนะ
อย่ามัว ปะฉะดะ ไม่พักผ่อน
หัวใจวาย แดดิ้น สิ้นอาวรณ์
ตายแน่นอน ขอเตือน พวกเพื่อนชาย