...ก่อนสร้างหวัง ฟังเขา เอาใจมั่น
ปรนเปรอกัน..สวรรค์สร้าง มิห่างใคร่
คอยพะวง หลงยอม ถนอมใจ
มิเพียงนิด ผิดให้ ร้างไกลกัน...
...เพราะห่วงใย มิอยาก จะจากเขา
แม้จะเศร้า ยอมทน มิบ่นรั้น
แม้จะยิ้ม ไม่สด เพราะกดดัน
หวังเพียงว่า..สักวัน เขานั้นตรอง...
...จำใจเจ็บ เก็บหนาม ตามยอกบ่ม
ริ้วรอยคม กรีดลึก ผลึกหนอง
เจ็บฝังจำ ย้ำปวด รวดร้าวครอง
น้ำตานอง จากค่า ปรารถนาดี...
...แผลนี้ลึก เสียจน ทนเจ็บบ่อย
สู้ทั้งเบื่อ ช้ำคอย ทะยอยถี่
ถึงจะมาก คนมอบ ปลอบใจมี
ฤๅไม่ถูก วิธี ที่เยียวยา...
รัตนาวดี
ปรนเปรอกัน..สวรรค์สร้าง มิห่างใคร่
คอยพะวง หลงยอม ถนอมใจ
มิเพียงนิด ผิดให้ ร้างไกลกัน...
...เพราะห่วงใย มิอยาก จะจากเขา
แม้จะเศร้า ยอมทน มิบ่นรั้น
แม้จะยิ้ม ไม่สด เพราะกดดัน
หวังเพียงว่า..สักวัน เขานั้นตรอง...
...จำใจเจ็บ เก็บหนาม ตามยอกบ่ม
ริ้วรอยคม กรีดลึก ผลึกหนอง
เจ็บฝังจำ ย้ำปวด รวดร้าวครอง
น้ำตานอง จากค่า ปรารถนาดี...
...แผลนี้ลึก เสียจน ทนเจ็บบ่อย
สู้ทั้งเบื่อ ช้ำคอย ทะยอยถี่
ถึงจะมาก คนมอบ ปลอบใจมี
ฤๅไม่ถูก วิธี ที่เยียวยา...
รัตนาวดี
ขอบพระคุณ ที่กรุณาเยี่ยมชมนะจ๊ะ :
บันทึกการเข้า
