คนหลายเมียเสียหายมาหลายหน
เมียหลายคนบ่นปวดใจให้โหยหา
ยามสุขกายไม่สุดซึ้งยังพึ่งพา
ยามอ่อนล้ายากจักหาได้พึ่งพิง
เมื่อหมดแรงหมดเงินเดินโยกเยก
ขากะเผลกลำบากกายพาหน่ายนิ่ง
มิยอมรับมิยอมเลี้ยงเกี่ยงกันจริง
ถูกทอดทิ้งต้องตรอมตรมระทมใจ
มีเมียมากมีเมียน้อยคอยตามจิก
ชีวิตพลิกเปลี่ยนผันชักหวั่นไหว
มิรู้จะพึ่งพาผู้ใดใคร
ทั้งลูกเมียปัดทิ้งได้ไม่เลี้ยงดู
อุทาหรณ์ใช้สอนคนมีเมียมาก
หนุ่มสนุกดีแก่ลำบากน่าอดสู
มีผัวเดียวเมียเดียวกลมเกลียวคู่
เพียงรับรู้...สังคมไทย ไม่นิยม..
ริน ดอนบูรพา
๒ ก.ค. ๕๕
เมียหลายคนบ่นปวดใจให้โหยหา
ยามสุขกายไม่สุดซึ้งยังพึ่งพา
ยามอ่อนล้ายากจักหาได้พึ่งพิง
เมื่อหมดแรงหมดเงินเดินโยกเยก
ขากะเผลกลำบากกายพาหน่ายนิ่ง
มิยอมรับมิยอมเลี้ยงเกี่ยงกันจริง
ถูกทอดทิ้งต้องตรอมตรมระทมใจ
มีเมียมากมีเมียน้อยคอยตามจิก
ชีวิตพลิกเปลี่ยนผันชักหวั่นไหว
มิรู้จะพึ่งพาผู้ใดใคร
ทั้งลูกเมียปัดทิ้งได้ไม่เลี้ยงดู
อุทาหรณ์ใช้สอนคนมีเมียมาก
หนุ่มสนุกดีแก่ลำบากน่าอดสู
มีผัวเดียวเมียเดียวกลมเกลียวคู่
เพียงรับรู้...สังคมไทย ไม่นิยม..
ริน ดอนบูรพา
๒ ก.ค. ๕๕