ดูเสมือน “เพื่อนฉัน” นั้นมากหน้า
ดูเหมือนว่า”เพื่อนฉัน”นั้นมากหลาย
ดูเสมือน”เพื่อนฉัน” นั้นมากมาย
ดูเหมือนคล้าย “เพื่อนฉัน”นั้นมากมี
แต่ใครเลย รู้เท่า ตัวเรานั่น
โอ้”เพื่อนฉัน” มีใคร ที่ไหนนี่
เฝ้าเหลียวมอง หมองหม่น ท้นฤดี
ทั้งน้องพี่ หนีหน้า ไม่มาเยือน
แท้ที่จริง ทุกวัน ฉันหม่นเศร้า
มีเพียงเงาเคล้าอยู่ เป็นคู่เหมือน
กับภาพฝัน วันว่าง อันรางเลือน
เป็นเช่นเดือน เดียวดาย ใต้ฟ้าคราม
ดูเสมือน “เพื่อนฉัน” นั้นห่วงหา
ดูเหมือนว่า”เพื่อนฉัน”นั้นใฝ่ถาม
ดูเสมือน “เพื่อนฉัน” ร่วมฝันตาม
แต่...ทุกยาม....”ฉัน”นี้ ไม่มีใคร....
"สุนันยา"
ขอบพระคุณ ที่กรุณาเยี่ยมชมนะจ๊ะ :
บันทึกการเข้า
