กาพย์สุรางคนางค์ ๒๘
.........................จากธุลีเถ้า.........พระสรรค์สร้างเรา.....ดั่งเงาทรงชัย
ยกย่องยิ่งล้ำ........มอบอำเภอใจ.....อีกสิทธิ์เนาใน.........แดนไท้ธาตรี
.........................ดุจเด็กเกเร.........ผยองเจ้าเล่ห์..........เราเหห่างดี
ไร้ซึ่งน้ำใจ..........รับใช้ไม่มี...........ธ ยังปรานี..............อารีฟังวอน
.........................เฉกเช่นบิดา......พระเฝ้าเรียกหา........รักษาอวยพร
โปรดให้มีครู........ผู้รู้พร่ำสอน........ไป่ทิ้งจากจร............ยอกรเทิดไท
.........................เราเป็นนักบุญ.......ธ ทรงเกื้อหนุน......เจือจุนอภัย
เปี่ยมรักชาวเรา….พระเฝ้าอวยชัย…..สุขรอดตลอดไป......ยกใจขอบคุณ (๒๗๔)
.........................จากธุลีเถ้า.........พระสรรค์สร้างเรา.....ดั่งเงาทรงชัย
ยกย่องยิ่งล้ำ........มอบอำเภอใจ.....อีกสิทธิ์เนาใน.........แดนไท้ธาตรี
.........................ดุจเด็กเกเร.........ผยองเจ้าเล่ห์..........เราเหห่างดี
ไร้ซึ่งน้ำใจ..........รับใช้ไม่มี...........ธ ยังปรานี..............อารีฟังวอน
.........................เฉกเช่นบิดา......พระเฝ้าเรียกหา........รักษาอวยพร
โปรดให้มีครู........ผู้รู้พร่ำสอน........ไป่ทิ้งจากจร............ยอกรเทิดไท
.........................เราเป็นนักบุญ.......ธ ทรงเกื้อหนุน......เจือจุนอภัย
เปี่ยมรักชาวเรา….พระเฝ้าอวยชัย…..สุขรอดตลอดไป......ยกใจขอบคุณ (๒๗๔)
....มหิทธิราชา....บรมนารถนาถา....เทพาอาดุลย์
....บวรรุจี....สดุดีไอศุลย์....ขอทรงเกื้อกุล....เหล่าข้าประชาชี(๒๙๐)
..เทโพ..
....บวรรุจี....สดุดีไอศุลย์....ขอทรงเกื้อกุล....เหล่าข้าประชาชี(๒๙๐)
..เทโพ..
บูรพกษัตริย์ ทรงแผ่พระหัตถ์ ปกป้องปฐพี
ไพร่ฟ้าหน้าใส ห่างไกลไพรี สองร้อยกว่าปี นวรัชฉัตรชัย
รัตนโกสินทร์ ทบเก้าแผ่นดิน จวบปัจจุสมัย
นิรมิตเมืองทอง ผุดผ่องอำไพ ให้ชนชาวไทย อยู่อย่างพอเพียง
ขอมวลประชา ทั่วทั้งพารา หันมามองเมียง
กระเบียดกระเสียร เก็บออมเสบียง หาไว้รายเรียง เลี้ยงชีพเมื่อชรา
อีกหนึ่งนั้นเล่า อย่าคอยแต่เฝ้า เบียดเบียนบีฑา
รบราฆ่าฟัน แบ่งท่านแบ่งข้า ตกลงเจรจา ปรองดองปรีดี
เลิกแล้วต่อกัน พร้อมกลับหน้าหัน สานสามัคคี
ลืมเรื่องผ่านมา ชั่วนาตาปี ผูกมิตรไมตรี สวัสดีเมืองไทย (๓๐๐)
เนิน จำราย