โจรผู้ร้าย มันชุม ยังกะมด
กางเกงใน เอาหมด อดฟุ้งซ่าน
กางเกงยืน ยิ่งหนัก มักต้องการ
สอยจากคาน ที่ตาก ลำบากใจ
ตอนกลางวัน แท้แท้ รังแกฉัน
ตอนกลางวัน แน่วแน่ แคร์ที่ไหน
ตอนกลางวัน เห็นจะจะ ขโมยไป
ซื้อมาใหม่ ต้องนั่งเฝ้า หนอเจ้ากรรม
เผลอทีไร ของหาย ตั้งหลายหน
เผลอทีไร ต้องทน บ่นถลำ
เผลอทีไร ไม่เหลือ เชื่อน้ำคำ
เผลอทีไร อาจชอกช้ำ มีซ้ำรอย