แสงสุดท้ายหายลับกับขอบฟ้า
ผืนพนามืดมัวทั่วเขตขัณฑ์
ฟ้าเบื้องบนหม่นเทาไร้เงาจันทร์
เพียงดวงดาวร้อยพันพรรณราย
เสียงหรีดหริ่งเรไรก้องไพรสณฑ์
คืนมืดมนขับเพลงบรรเลงหมาย
กล่อมพนาป่าเขาให้เหงาคลาย
จวบสุดท้ายราตรีที่ยาวนาน
เมฆสลัวมัวหม่นฝนตั้งเค้า
ลมบางเบาโชยพลิ้วละลิ่วผ่าน
จนอุษาฟ้าสางกระจ่างลาน
แสงสุริยการฉายฉานมา
ลมเพลมพัด
ผืนพนามืดมัวทั่วเขตขัณฑ์
ฟ้าเบื้องบนหม่นเทาไร้เงาจันทร์
เพียงดวงดาวร้อยพันพรรณราย
เสียงหรีดหริ่งเรไรก้องไพรสณฑ์
คืนมืดมนขับเพลงบรรเลงหมาย
กล่อมพนาป่าเขาให้เหงาคลาย
จวบสุดท้ายราตรีที่ยาวนาน
เมฆสลัวมัวหม่นฝนตั้งเค้า
ลมบางเบาโชยพลิ้วละลิ่วผ่าน
จนอุษาฟ้าสางกระจ่างลาน
แสงสุริยการฉายฉานมา
ลมเพลมพัด
รอนรอนโอ้อัสดงลับลงแล้ว
ประกายแก้วแวววามข้ามเวหา
ยามโพล้เพล้เสน่ห์ค่ำส่งคำลา
รำเพยพาแผ่วพานม่านเดียวดาย
แสงจางจางรางเลือนดาวเดือนหม่น
ในเบื้องบนทึมเทาเศร้าใจหาย
รำพึงเพ้อรำพันพ้อพอเหงาคลาย
ฟ้าระบายสีโศกให้โลกราน
ไม่รู้ใจ
ประกายแก้วแวววามข้ามเวหา
ยามโพล้เพล้เสน่ห์ค่ำส่งคำลา
รำเพยพาแผ่วพานม่านเดียวดาย
แสงจางจางรางเลือนดาวเดือนหม่น
ในเบื้องบนทึมเทาเศร้าใจหาย
รำพึงเพ้อรำพันพ้อพอเหงาคลาย
ฟ้าระบายสีโศกให้โลกราน
ไม่รู้ใจ
ขอบพระคุณ ที่กรุณาเยี่ยมชมนะจ๊ะ :
บันทึกการเข้า
