เดินดงดอยค่อยรู้ ดงดอย
สักสดลดลงถอย มากล้น
ยูงยางย่างเหยาะยอย เคยเด่น
โดนตัดเตียนเลี่ยนพ้น ขุดค้นไปขาย(๑๖๒)
แดงดงดาษดื่นน้อย ลงมาก
มีเลื่อยเฉือนฉกฉาก ทุกข์แท้
ฝักตกแตกแหลกหลาก ร่วงหล่น
เก็บขบกินอิ่มแปร้ แน่แล้วเคยลอง(๑๖๓)
อีกเต็งรังนั่งต้น ปีนเอา
ลูกเกี่ยวเขียวแกมเทา ก่อนแห้ง
เม็ดในแกร่งแข็งเล่า เศร้าหนัก
กัดต่อพอหน้าแล้ง จิบเจ้าชอบจัง(๑๖๔)
ตะเคียนประดู่ไม้ แหนหวง
พยุงสาธรกลวง ยิ่งแล้ว
ชิงชันนั่นทะลวง มะค่า
อีกมากมายบ่แคล้ว หมดสิ้นป่าดง(๑๖๕)
ขอบพระคุณ ที่กรุณาเยี่ยมชมนะจ๊ะ :
บันทึกการเข้า
