Re: เต้บจ๋า เธอมาจากไหน
ชุมชน บ้านกลอนไทย ชุมชนสำหรับคนไทยผู้รักกลอน
23 พฤศจิกายน 2024, 03:51:AM *
ยินดีต้อนรับคุณ, บุคคลทั่วไป กรุณา เข้าสู่ระบบ หรือ ลงทะเบียน

เข้าสู่ระบบด้วยชื่อผู้ใช้ รหัสผ่าน และระยะเวลาในเซสชั่น

กด Link เพื่อร่วมกิจกรรม ผ่านFacebook (หรือกดปุ่มสมัครสมาชิกด้านบน)
 
ผู้เขียน หัวข้อ: เต้บจ๋า เธอมาจากไหน  (อ่าน 8660 ครั้ง)
gratrypa
LV3 นักเลงกลอนประจำซอย.
***

คะแนนกลอนของผู้นี้ 5
ออฟไลน์ ออฟไลน์

เพศ: ชาย
กระทู้: 28



« เมื่อ: 01 กรกฎาคม 2012, 02:33:AM »


นิราศ นักรบแสง แห่งหมู่บ้านในนิทาน
ตอน 2/เท่าไหร่

เรื่องราว ไม่ง่ายอย่างนี้ ลองคิดให้ดี หยั่งงี้ง่ายไป
ดูแล้ว มันไม่ยิ่งใหญ่ มันง่ายเกินไป ยิ่งใหญ่ไม่พอ
ต้องขอ ให้ท่านช่วยฝึก ลมปราณล้ำลึก ช่วยฝึกก่อนใคร
ฝึกพร้อม คุมลมหายใจ อีกโยคะไซร้ ฝึกได้ใช้ดี

วิชา คุมลมหายใจ โยคีให้ไว้ หลายสิบวิชา
ถามอากู๋ ดูเถิดหนา เจอกี่วิชา ไขว่คว้ามาลอง
หายใจ ขับไล่พิษ ที่ตกค้างติด เซลล์ในกายา
ลองฝึก กันดูเถิดหนา อะไรยากกว่า ฝึกท่าหายใจ

หายใจ กันให้เป็น หายให้ใจเห็น เป็นอาณาปา
หายเข้า เรียกอาณา หายออกบอกว่า ปานะจ๊ะพี่
อาณาปา ณสตินี้ ฝึกชำนาญดี ชี้ถึงทุกฌาน
พุทธทาส ท่านชำนาญ มอบไว้ให้ทาน ถึงท่านทุกข์ทน

ท่านใด ที่ทนทุกข์ อาณาปาให้ถูก โยนทุกข์ทิ้งได้
พุทธทาส ท่านเทศน์ไว้ สิบม้วนซื้อง่าย ไม่จ่าย.ให้โหลดฟรี
หนังสือ ก็มีขาย ถ้าไม่อยากจ่าย หาให้ได้.โหลดฟรี
ธรรมะ ที่ไทยนี้ แม้ตังค์ไม่มี ลองเสิร์ชดูซี่.ฟรีจ้า

หลังจากฝึก ลมปราณ ชำนาญแล้ว
โยคะแจ๋ว พอตัว มิมั่วหลาย
ฝึกอาณา ได้สติ มิรู้คลาย
ส่งผลกาย แลจิต ฟิตแอนด์เฟิร์ม

นอกจากนี้ จักระ จะต้องเปิด
ส่งผลเกิด แสนดี มิสงสัย
ยามเหนื่อยล้า อ่อนแอ แม้กายใจ
สั่งหมุนไว้ ได้ปราณฟื้น คืนเต็มกาย

จักรฝ่ามือ นี้สำคัญ จันทร์ขอย้ำ
ขอพูดซ้ำ ย้ำเตือน เหมือนผู้หญิง
ทำไมชอบ ยิงเรือ เบื่อจริงจริ๊ง
ข้าขอชิ่ง ชิงเรือ เหลือเพียงพาย

ถ้าฝึกได้ หลากหลาย มากมายนัก
ก็จักสร้าง ลูกแก้ว แวววาวไหว
เพ่งเพียรพิศ คิดตู่ ตื่นรู้ใจ
ไม่เท่าไร รู้ธรรม ฉ่ำซึ้งจริง



ข้าเขียนไป ร่างกาย ก็ชักง่วง
แต่ยังห่วง อาลัย อะไรหวา
นึกขึ้นได้ มือซ้าย ยกขึ้นมา
แล้วเสกหา เกล็ดแก้ว แวววับวาว

อันเกล็ดแก้ว แวววาว วิเศษศรี
ได้มาฟรี มีเต้บ ท่านเก็บให้
แม้นเมียงมอง เพียงพลาส สะติคใส
พลิกยิ่งใหญ่ เพียงให้ ซึ่งศรัทธา

แล้วเสกด้วย วิชา ที่หาได้
จากเวบไซต์ พลังจิต คิดไม่ถึง
เพื่อนต่างดาว สร้างไว้ ให้ตะลึง
เพื่อสื่อถึง ตัวข้า ฤว่าบังเอิญ

กำเกล็ดแก้ว แวววาว แล้วเร่งฤทธิ์
เพ่งนิมิตร จิตจ้อง มองไม่เผลอ
เพ่งเกล็ดแก้ว พองใหญ่ เพียงใจเธอ
เพ่งอย่าเผลอ เธอขยาย ใหญ่คลุมมือ

นี่คือขั้น ที่หนึ่ง ของกลมกิ๊ก
อย่ายุกยิก ยึกยัก อย่างยงโย่
หยัดยืนใจ ยกจิต โยกฤทธิ์เธอ
จูงจิตเจอ เธอขยาย ใหญ่คลุมกาย

ขั้นนี้คือ ขั้นสอง ตรองดูเถิด
ไม่รู้เกิด ผลดี กี่ขนาน
มอบกำลัง แก่จิต ฟิตยืนนาน
กายไม่คลาน ก่อนเพื่อน เยือนเหย้ายัน

คนบางคน คราวเคราะห์ เพราะโดนไสย
หากฝึกได้ ขั้นนี้ ดีหนักหนา
ดั่งตัวเรา หุ้มเกราะ ไททาเนี่ยมมา
มืดวิชา ชนใส่ ไหม่ระเคือง

อีกทั้งมอบ กำลัง แก่สติ
สมาธิ ปัญญา มาสลอน
ฝึกเช้าสาย บ่ายค่ำ ยามก่อนนอน
ฝึกแม้ตอน หลับฝัน ฉันนิทรา (ตื่นไหร่ ร่ายต่อ)

สุนทรทู่
.

ขอบพระคุณ ที่กรุณาเยี่ยมชมนะจ๊ะ :

รพีกาญจน์, ยามพระอาทิตย์อัสดง, พี.พูนสุข, artandsun

ข้อความนี้ มี 4 สมาชิก มาชื่นชม
บันทึกการเข้า

Email:
Powered by SMF 1.1.2 | SMF © 2006-2007, Simple Machines LLC | Thai language by ThaiSMF
s s s s s