.jpg)
เสียใจ ช้ำใจ เหลือทน
เธอทำให้ฉันสับสน ...สุดหมองหม่น..จนทนไม่ไหว
รักเดียว รักแท้ รักเธอ...ถึงแม้ต้องละเมอ...ถึงเธอนั่นไง
รักใคร รักไม่จืดจาง...พี่หลงรักนาง นวลน้องยองใย
อธิษฐาน ตั้งมั่น ดวงจิต
คิดถึงยอดมิ่งมิตร ...ด้วยหัวใจ มุ่งหวังมาตั้งแต่ครั้งไหน
ฉันแค่คนที่เธอ หลอกใช้.... จึงปล่อยให้พี่ช้ำใจ
หลังจากนี้ พี่ต้องขื่นขม ต้องระทมต่อไป
ชาติหน้า ถ้ารัก พี่จริง
ขอให้น้องยอดหญิง ...รักด้วยใจจริง บอกพี่ได้ไหม
อย่าให้ความหวัง...ลมลมแล้งแล้ง ปล่อยให้พี่ผอมแห้ง ทิ้งพี่ไปไกล
ตัวพี่รักเดียว ใจเดียว ..อย่าให้แห้งห่อเหี่ยว เปล่าเปลี่ยวฤทัย...
ริน ดอนบูรพา
๑ ก.ค. ๕๕
เธอทำให้ฉันสับสน ...สุดหมองหม่น..จนทนไม่ไหว
รักเดียว รักแท้ รักเธอ...ถึงแม้ต้องละเมอ...ถึงเธอนั่นไง
รักใคร รักไม่จืดจาง...พี่หลงรักนาง นวลน้องยองใย
อธิษฐาน ตั้งมั่น ดวงจิต
คิดถึงยอดมิ่งมิตร ...ด้วยหัวใจ มุ่งหวังมาตั้งแต่ครั้งไหน
ฉันแค่คนที่เธอ หลอกใช้.... จึงปล่อยให้พี่ช้ำใจ
หลังจากนี้ พี่ต้องขื่นขม ต้องระทมต่อไป
ชาติหน้า ถ้ารัก พี่จริง
ขอให้น้องยอดหญิง ...รักด้วยใจจริง บอกพี่ได้ไหม
อย่าให้ความหวัง...ลมลมแล้งแล้ง ปล่อยให้พี่ผอมแห้ง ทิ้งพี่ไปไกล
ตัวพี่รักเดียว ใจเดียว ..อย่าให้แห้งห่อเหี่ยว เปล่าเปลี่ยวฤทัย...
ริน ดอนบูรพา
๑ ก.ค. ๕๕
ขอบพระคุณ ที่กรุณาเยี่ยมชมนะจ๊ะ :
บันทึกการเข้า
