ลมพัดล้อล่อฝนให้หล่นชะ
แล้วเคล้าคละปะปนกับฝนสาย
ร่วมบำเรอความฉ่ำชื้นได้ฟื้นกาย
แล้วค่อยหายคลายเชื้อจนเหลือน้อย
แต่น้ำตาของข้าใช่ห่าฝน
ทำไมล้นรินหยดไม่ลดถอย
ไม่ตั้งเค้าเหมือนเงาฝนเบื้องบนดอย
แม้ซึมค่อยน้อยครั้งยากยั้งไว้
โถ...น้ำตาธารนี้ตกไม่ปกปิด
ถึงตักวิดพิษสงยังคงไหล
หากจะหยุดน้ำตาสิ้นอาลัย
คงต้องให้ความตายระบายมัน
แล้วเคล้าคละปะปนกับฝนสาย
ร่วมบำเรอความฉ่ำชื้นได้ฟื้นกาย
แล้วค่อยหายคลายเชื้อจนเหลือน้อย
แต่น้ำตาของข้าใช่ห่าฝน
ทำไมล้นรินหยดไม่ลดถอย
ไม่ตั้งเค้าเหมือนเงาฝนเบื้องบนดอย
แม้ซึมค่อยน้อยครั้งยากยั้งไว้
โถ...น้ำตาธารนี้ตกไม่ปกปิด
ถึงตักวิดพิษสงยังคงไหล
หากจะหยุดน้ำตาสิ้นอาลัย
คงต้องให้ความตายระบายมัน
ดาวระดา
ปล.แค่กลอนเน้อคนเขียนไม่เกี่ยว
ขอบพระคุณ ที่กรุณาเยี่ยมชมนะจ๊ะ :
บันทึกการเข้า
