ในคิดถึงจึงครวญคำ พร่ำเม็ดฝน
ที่ปะปนกับน้ำตา ชวนหาโหย
ดอกรักช้ำฉ่ำรักซ้อน ซ่อนกลีบโรย
เหมือนถูกโบยให้เจ็บแสบ แนบอุรา
น้ำตาเอ่อท่วมนอง สุดจะหลั่ง
ใจเจ็บฝังรักครั้งเก่า ยังเฝ้าหา
หยาดน้ำฝนที่รินหลั่ง ดั่งน้ำตา
ได้จังหวะและเวลา พาคนึง
เหมือนบทเพลงคร่ำครวญ รัญจวนฝัน
คราวจากกันใต้นภา พายุถึง
หลั่งสายฝนสาดใส่ใจ ให้ตราตรึง
กับคำหนึ่งซึ่งไร้รัก คือ"เลิก"กัน
เธออาจไม่เห็นน้ำตา คราฝนหลั่ง
แทบภินท์พังล้มทั้งยืน ตื่นจากฝัน
ปล่อนให้ฝนชโลมหน้า คราจาบัลย์
เสียงเม็ดฝนที่โศกศัลย์ ฉันไม่ลืม
bluesky
ที่ปะปนกับน้ำตา ชวนหาโหย
ดอกรักช้ำฉ่ำรักซ้อน ซ่อนกลีบโรย
เหมือนถูกโบยให้เจ็บแสบ แนบอุรา
น้ำตาเอ่อท่วมนอง สุดจะหลั่ง
ใจเจ็บฝังรักครั้งเก่า ยังเฝ้าหา
หยาดน้ำฝนที่รินหลั่ง ดั่งน้ำตา
ได้จังหวะและเวลา พาคนึง
เหมือนบทเพลงคร่ำครวญ รัญจวนฝัน
คราวจากกันใต้นภา พายุถึง
หลั่งสายฝนสาดใส่ใจ ให้ตราตรึง
กับคำหนึ่งซึ่งไร้รัก คือ"เลิก"กัน
เธออาจไม่เห็นน้ำตา คราฝนหลั่ง
แทบภินท์พังล้มทั้งยืน ตื่นจากฝัน
ปล่อนให้ฝนชโลมหน้า คราจาบัลย์
เสียงเม็ดฝนที่โศกศัลย์ ฉันไม่ลืม
bluesky
ขอบพระคุณ ที่กรุณาเยี่ยมชมนะจ๊ะ :
บันทึกการเข้า
