ออนทุกวัน หวั่นหวาด ขาดมิได้
ซึมเข้าเลือด แล้วไง ให้สุขสันต์
ตื่นตีห้า มาออน อ้อนแจ่มจันทร์
หรือเธอนั่น ตื่นสาย ละอายใจ
ยังต่อว่า ฉันอีก ขอหลีกหลบ
จะเลิกคบ บอกมา ว่าไฉน
หาทางเลี่ยง แบบนี้ มิเป็นไร
หากฤทัย หมดรัก ให้พักพา
แล้วค่อยกลับ มาออน อ้อนกันใหม่
จะรอคอย ทรามวัย ไว้วันหน้า
รีบรีบหน่อย คนรอคอย น้อยอุรา
ถ้าไม่มา ก็รีบบอก อย่าหลอกลวง