มีเงินจักไปขอ
โปรดจงรอเถอะสมร
ไม่กลับคำแน่นอน
ไม่ให้เสียกำลังใจ
ตอนนี้พี่กินแกลบ
เงินก็แทบไม่มีใช้
นวลน้องต้องเข้าใจ
พี่ไม่ใช่ลูกผู้ดี
บ้านเช่าเท่ารูหนู
รถหรูหรูไม่มีขี่
เศรษฐกิจก็ไม่ดี
งานไม่มีให้พี่ทำ
เจ้าอย่าตัดไมตรี
อกพี่นี้จักชอกช้ำ
ขอบุญมาหนุนนำ
มาตอกย้ำให้เจ้ารอ
เจ้าจงโปรดรอพี่
ปลายปีนี้จะไปขอ
หมั้นเจ้ากับแม่พ่อ
เจ้าจงจอที่บ้านเดิม
โปรดจงรอเถอะสมร
ไม่กลับคำแน่นอน
ไม่ให้เสียกำลังใจ
ตอนนี้พี่กินแกลบ
เงินก็แทบไม่มีใช้
นวลน้องต้องเข้าใจ
พี่ไม่ใช่ลูกผู้ดี
บ้านเช่าเท่ารูหนู
รถหรูหรูไม่มีขี่
เศรษฐกิจก็ไม่ดี
งานไม่มีให้พี่ทำ
เจ้าอย่าตัดไมตรี
อกพี่นี้จักชอกช้ำ
ขอบุญมาหนุนนำ
มาตอกย้ำให้เจ้ารอ
เจ้าจงโปรดรอพี่
ปลายปีนี้จะไปขอ
หมั้นเจ้ากับแม่พ่อ
เจ้าจงจอที่บ้านเดิม
แม่กลอง......
กี่ครั้ง ที่พลั้งเผลอ
หลอกให้เก้อ เพ้อฮึกเหิม
จับเจ่า เจ้าจอมเจิม
ไม่อยากเชื่อ เบื่อผู้ชาย
บอกเล่า เช้ากินแกลบ
ยิ่งปวดแปลบ แสบเหลือหลาย
นั่งเบนซ์ แทนขี่ควาย
โก้เหลือหลาย สบายจัง
บ้านนั้น เท่าปราสาท
สุดสวาท เผลอพลาดพลัง
ใหญ่โต โอ่โถงจัง
ยังมาบอก ว่าไม่มี
อย่ามา โกหกฉัน
จบจากกัน แต่วันนี้
เธอนั้น ลูกผู้ดี
เศรษฐีนี ที่เมืองกรุง
พันทอง