พ้นคิมหันต์ผ่านวสันต์ฉันยังอยู่ ย่างฤดูเหมันต์ผูกพันหญิง
ผ่านคืนวันผ่านปีรักนี้จริง ยังประวิงวนิดาทุกนาที
น้ำจะท่วมท้องฟ้าจะผ่าเปรี้ยง ไม่เคยเบี่ยงเบื่อหน้ามารศรี
แผ่นดินไหวภูเขาไฟไหม้โลกนี้ ก็ยอมพลีพร้อมยุพินจนสิ้นลม
หมาจะกัดคอยเตะหมาอย่ามาใกล้ มดจะไต่คอยบี้ปัดจากปอยผม
ไรจะตอมก็พร้อมเป่าเฝ้าตาคม จะคอยบ่มบำรุงใจให้รื่นเริง
ขอเพียงน้องประคองรักและหนักแน่น อย่าคลอนแคลนคำชายจนร้ายเหริง
อย่าเผาผลาญรักเราเป็นเถ้าเพลิง ความยุ่งเหยิงอย่าย่ำทำลายใจ
หามุกดาย่อมยากลำบากนัก แต่ความรักของพี่นี้หาไหน
จะหาคนเคียงรักเดียวเที่ยวหาใคร นอกจากใจของพี่ที่รักเธอ
ผ่านคืนวันผ่านปีรักนี้จริง ยังประวิงวนิดาทุกนาที
น้ำจะท่วมท้องฟ้าจะผ่าเปรี้ยง ไม่เคยเบี่ยงเบื่อหน้ามารศรี
แผ่นดินไหวภูเขาไฟไหม้โลกนี้ ก็ยอมพลีพร้อมยุพินจนสิ้นลม
หมาจะกัดคอยเตะหมาอย่ามาใกล้ มดจะไต่คอยบี้ปัดจากปอยผม
ไรจะตอมก็พร้อมเป่าเฝ้าตาคม จะคอยบ่มบำรุงใจให้รื่นเริง
ขอเพียงน้องประคองรักและหนักแน่น อย่าคลอนแคลนคำชายจนร้ายเหริง
อย่าเผาผลาญรักเราเป็นเถ้าเพลิง ความยุ่งเหยิงอย่าย่ำทำลายใจ
หามุกดาย่อมยากลำบากนัก แต่ความรักของพี่นี้หาไหน
จะหาคนเคียงรักเดียวเที่ยวหาใคร นอกจากใจของพี่ที่รักเธอ
คิมหันต์ วสันต์ ยันเหมันต์
หญิงยังมั่น ในรัก สม่ำเสมอ
พ่อมานพ หนุ่มไกล อย่าให้เก้อ
น้องนั่งเหม่อ มองทาง เคว้งคว้างใจ
ชายชาตรี นี้ไกล เมื่อไรกลับ
จะให้นับ รอวัน ยันเมื่อไหร่
หากกลับมา มาม่าฝาก หน่อยเป็นไร
หรือไว-ไว ก็ได้ ตั้งใจรอ
หญิงยังมั่น ในรัก สม่ำเสมอ
พ่อมานพ หนุ่มไกล อย่าให้เก้อ
น้องนั่งเหม่อ มองทาง เคว้งคว้างใจ
ชายชาตรี นี้ไกล เมื่อไรกลับ
จะให้นับ รอวัน ยันเมื่อไหร่
หากกลับมา มาม่าฝาก หน่อยเป็นไร
หรือไว-ไว ก็ได้ ตั้งใจรอ
"ดิน"