๐ ในหุบเหวที่ไร้ ความหวัง
เป็นดั่งที่กักขัง หน่วงไว้
ฤดีป่นภินท์พัง ย่อยยับ
สุขที่ควรมีได้ ช่างร้างห่างไกล
๐ ฤดีที่โศกศัลย์ อาบจาบัลย์นานเพียงไหน
ทดท้อเกินทำใจ นานเท่านานปานชั่วกัลป์
๐ ชะตาฤๅอาภัพ ต้องตกอับเกินจำนรรจ์
ฤทัยไร้ความฝัน รอเพลาฟ้าปรานี
กาแฟดำ
หวานมากละ..ลองแบบเศร้าๆบ้างนิ