ผ่านคืนวันผ่านปีรักนี้จริง ยังประวิงวนิดาทุกนาที
น้ำจะท่วมท้องฟ้าจะผ่าเปรี้ยง ไม่เคยเบี่ยงเบื่อหน้ามารศรี
แผ่นดินไหวภูเขาไฟไหม้โลกนี้ ก็ยอมพลีพร้อมยุพินจนสิ้นลม
หมาจะกัดคอยเตะหมาอย่ามาใกล้ มดจะไต่คอยบี้ปัดจากปอยผม
ไรจะตอมก็พร้อมเป่าเฝ้าตาคม จะคอยบ่มบำรุงใจให้รื่นเริง
ขอเพียงน้องประคองรักและหนักแน่น อย่าคลอนแคลนคำชายจนร้ายเหริง
อย่าเผาผลาญรักเราเป็นเถ้าเพลิง ความยุ่งเหยิงอย่าย่ำทำลายใจ
หามุกดาย่อมยากลำบากนัก แต่ความรักของพี่นี้หาไหน
จะหาคนเคียงรักเดียวเที่ยวหาใคร นอกจากใจของพี่ที่รักเธอ
ขอบพระคุณ ที่กรุณาเยี่ยมชมนะจ๊ะ :
บันทึกการเข้า
