Re: จิตมนุษย์สุดคาดหยั่ง (สัมผัสคำตาย)
ชุมชน บ้านกลอนไทย ชุมชนสำหรับคนไทยผู้รักกลอน
22 พฤศจิกายน 2024, 09:34:AM *
ยินดีต้อนรับคุณ, บุคคลทั่วไป กรุณา เข้าสู่ระบบ หรือ ลงทะเบียน

เข้าสู่ระบบด้วยชื่อผู้ใช้ รหัสผ่าน และระยะเวลาในเซสชั่น

กด Link เพื่อร่วมกิจกรรม ผ่านFacebook (หรือกดปุ่มสมัครสมาชิกด้านบน)
 
ผู้เขียน หัวข้อ: จิตมนุษย์สุดคาดหยั่ง (สัมผัสคำตาย)  (อ่าน 16740 ครั้ง)
สมนึก นพ
Special Class LV6
นักกลอนเอกแห่งวังหลวง

******

คะแนนกลอนของผู้นี้ 728
ออฟไลน์ ออฟไลน์

เพศ: ชาย
กระทู้: 1,994



« เมื่อ: 29 มิถุนายน 2012, 01:20:PM »

ยายอยากได้  ไอโฟน  โดน..ไอแพด
   ตู้ที่แปด  โชว์ตัว  กลัวขายหมด
   รีบควักเงิน  ทันใด  ใช่ประชด
   ยอม.. ออม อด  เป็นปี  รีบมีซะ

   พอถึงบ้าน  ชาร์จเครื่อง  ประเทืองสุด
 มือสะดุด  สายไฟ  ใจหายล่ะ
 จะเปิดเครื่อง  เรื่องใหญ่  ทำไงวะ
 เอาชนะ  จนได้  ใช้ออกรส.

     
        มันส์พะยะค่ะ..
       พี.พูนสุข


อยากจะทานอาหารโก้พะโล้เป็ด
ยังไม่เสร็จรอนานกลัวมันหมด
ใช้เครื่องเทศผสมดมรู้รส
น้ำลายหยดไส้กิ่วหิวแล้วนะ

แม่ค้าวางบนเขียงยินเสียงสับ
ไม่ทันนับเร็วดีมีจังหวะ
ทั้งคอหัวปีกตี-นหมดสิ้นละ
แล้วหล่อนกะถุงให้ไม่ไหลหก

เดินทางกลับบ้านฝืนพื้นเฉอะแฉะ
ย่างเยาะแยะสุดทนเพราะฝนตก
ก้าวไปหน้าเซหลังยังงันงก
เกิดตลกตีลังกาหน้าขนำ

หลายคนนั่งอยู่นั้นมันหัวเราะ
มาเย้ยเยาะเย้าเล่นเป็นเรื่องขำ
ทั้งห้อเลือดปูดสีมีฟกช้ำ
ยังถลำล้มทับถุงแตกเปรอะ

อยากจะทานอาหารโก้พะโล้เป็ด
น้ำจิ้มเผ็ดโคลนปนจนล้นเขรอะ
พยุงกายยากอยู่ดูงะเงอะ
มันเขินเคอะนะนี่วันนี้อด.

นพ
29 มิ.ย.55



ขอบพระคุณ ที่กรุณาเยี่ยมชมนะจ๊ะ :

sunthornvit, ลมหนาว, อริญชย์, พี.พูนสุข, ไม่รู้ใจ, D, --ณัชชา--, รพีกาญจน์

ข้อความนี้ มี 8 สมาชิก มาชื่นชม
« แก้ไขครั้งสุดท้าย: 29 มิถุนายน 2012, 01:44:PM โดย นพ » บันทึกการเข้า

Email:
Powered by SMF 1.1.2 | SMF © 2006-2007, Simple Machines LLC | Thai language by ThaiSMF
s s s s s