อาเฮียขา..คุณรัตน์..นั่นเพื่อนอั๊วะ
เดี๋ยวโดนผั๊วะ อย่าหลี ไม่ดีน่ะ
บอกรักแซม ทุกวัน..มันหึงนะ
ชิชิชะ..เผลอทีไร..แอบไปเจี๊ยะ

เจ้าแซม(ประไหมสุหรี)



...นี่แหละป๋า ยอมเหงา นอนเกาหิด
ก็เพราะเรื่อง น้อยนิด ชอบผิดเกี๊ยะ
สาวแซมน้อย ตามรั้ง ให้ทั้งเปรียะ
รัตน์มิทัน จะเจี๊ยะ เนี๊ยะต้องโล๊ะ!

รัตนาวดี

๐๐ เนี๊ยะต้องโล๊ะ = ยังงี้ต้องทิ้ง ๐๐
น้องแซม ขี้เล่น เป็นเนืองนิตย์
แค่คิด เฮฮา มาร่วมโปะ
มิควร บึ้งตึง ถึงกับโละ
หัวใจ แตกโพละ ร้องโอ๊ะเอ๊ะ

สุนทรวิทย์