ฤดูกาล ช่างนานเนิ่น
บนทางเดิน เมินสุขสันต์
ตรอมตรม ขมชีวัน
สะอื้นอั้น สั่นระริก
ฤดูนี้ ไม่มีเธอ
ใจฉันเพ้อ เก้อเสียสิก
ไหวหวาด คล้ายขาดพริก
กินจุกจิก อยู่ร่ำไป
ฤดูรัก มักหวามหวิว
หทัยปลิว ลิ่วล่องไหว
แกว่งกวัก สักเท่าใด
คงไม่นิ่ง จริงแน่แล้ว
ฤดูรัก จักสั่นคลอน
เขาจากจร นอนกินแห้ว
ทำใจ ไร้สิ้นแวว
จำใจจาก หักอาลัย
ฤดูฉัน พลันอกหัก
ขวางทางรัก ชักไม่ไหว
ไม่โกรธ ถือโทษใคร
แค่จำไว้ จะไม่ลืม
ขอบพระคุณ ที่กรุณาเยี่ยมชมนะจ๊ะ :
บันทึกการเข้า
