รพีอวย พวยพุ่ง ยามรุ่งเช้า
ส่องสกาว พราวแสง ทุกแห่งที่
เติมสุขสันต์ วันใหม่ ให้ชีวี
ธรณี รี่ฟื้น ชื่นดวงมาน
รพีร้อน ทอนแรง แฝงมวลเมฆ
ลมเป่าเสก เรขงาม ตามเอยขาน
ต้นใหญ่น้อย ค่อยขึ้น ระรื่นบาน
คลุมดงดาน ซ่านซบ โอบกอดดิน
รพีพอ ทอแสง ลงแหล่งล่าง
ทั่วนภางค์ ลางเลือน ลาเยือนถิ่น
ดอยลุ่มราบ ทาบทอง ก่องกวิน
โลกโสภิน...ดินอยู่คู่ตะวัน
รพีกาญจน์ 59
ขอบพระคุณ ที่กรุณาเยี่ยมชมนะจ๊ะ :
บันทึกการเข้า
