Re: เชิญบ้าง.......เชิญแต่งฉันท์พันบท......โดยใช้เวลาสักสิบปีน่าจะพอ
ชุมชน บ้านกลอนไทย ชุมชนสำหรับคนไทยผู้รักกลอน
22 พฤศจิกายน 2024, 02:17:AM *
ยินดีต้อนรับคุณ, บุคคลทั่วไป กรุณา เข้าสู่ระบบ หรือ ลงทะเบียน

เข้าสู่ระบบด้วยชื่อผู้ใช้ รหัสผ่าน และระยะเวลาในเซสชั่น

กด Link เพื่อร่วมกิจกรรม ผ่านFacebook (หรือกดปุ่มสมัครสมาชิกด้านบน)
 
ผู้เขียน หัวข้อ: เชิญบ้าง.......เชิญแต่งฉันท์พันบท......โดยใช้เวลาสักสิบปีน่าจะพอ  (อ่าน 209194 ครั้ง)
กามนิต
Special Class LV5
นักกลอนแห่งเมืองหลวง

*****

คะแนนกลอนของผู้นี้ 408
ออฟไลน์ ออฟไลน์

เพศ: ชาย
กระทู้: 366


ฉันเห็นไฟในสายตาเธอ


« เมื่อ: 28 มิถุนายน 2012, 08:49:AM »


        (อินทรวงศ์ฉันท์)
        ยินคำสะกิดข้า                            มิประสาประทีปประเทือง
เขียนหน่อยมิสิ้นเปลือง                      ก็จะลองละเลงกะเกลอ (๓๐)

        แหม! คิดประดิษฐ์ฉันท์              เหมาะเหมาะนั้นก็ยากนะเออ
หาศัพท์มิค่อยเจอ                               ลหุน้อยมิค่อยจะคม (๓๑)

        แต่งไปมิกี่บท                             ผิวะพจนานุกรม
ไกลมือก็งมงม                                    งุงิคำระกำอุรา  (๓๒)

        ไหว้ครูก็มิเคย                             เงอะงะเลยละอายวิชา
จำลอกบุราณมา                                แปะแปะไว้ก็ดูจะดี (๓๓)

        ข้าไหว้พระพุทธล้ำ                     และพระธรรมกระจ่างรุจี
พร้อมไหว้พระสงฆ์มี                          คุณะนั้นอนันต์เสมอ (๓๔)

        ข้าไหว้และน้อมเจตน์                 พิฆเนศประจำมิเผลอ
งานศิลป์สิเลิศเลอ                             ก็เพราะด้วยพระเดชพระคุณ  (๓๕)

        ข้าไหว้อเนกครู                           คุรุผู้กระจ่างอรุณ
วางฉันท์สง่าบุญ                                และประศาสน์วิชาประพนธ์ (๓๖)

        ไหว้เสร็จก็เสร็จสรรพ                  ขณะรับและน้อมกมล
ขอฉันท์สะพรั่งหน                              และมิผิดบุราณกระบวน  (๓๗)

        ใครอ่านและผ่านพบ                  ผิวะสบมิถูกมิควร
โปรดช่วยแนะนำถ้วน                        กระเทาะให้กระพี้กระจาย  (๓๘)

        ใครชอบก็เชิญบท                      มธุรสระบัดระบาย
เบิกโลกสะพรั่งพราย                         ประจุฝันและดาริกา (๓๙)

        ฉันท์นี้แหละน้ำค้าง                    เผาะเผาะพร่างสะพรึบพนา
แต้มงามตระการตา                           ขณะหนึ่งก็ซึ้งเสมอ (๔๐)         

กามนิต, ๒๘ มิ.ย.๕๕
 เอ้อ..จริงว่ะ

ขอบพระคุณ ที่กรุณาเยี่ยมชมนะจ๊ะ :

ยามพระอาทิตย์อัสดง, ไม่รู้ใจ, Prapacarn ❀, น.ปฎิพน, ไร้นวล^^, sunthornvit, อริญชย์, panthong.kh, รพีกาญจน์, ลมหนาว, เมฆา..., พี.พูนสุข, ก้าวแรกฯ..., Thammada, m1, choy

ข้อความนี้ มี 16 สมาชิก มาชื่นชม
« แก้ไขครั้งสุดท้าย: 29 มิถุนายน 2012, 03:08:PM โดย กามนิต » บันทึกการเข้า

ความรักแท้จริงมีสีดำดังศอพระศิวะ

Email:
Powered by SMF 1.1.2 | SMF © 2006-2007, Simple Machines LLC | Thai language by ThaiSMF
s s s s s