...แรกเขียนใช้ ความคิด ผลิตฝัน
มิรู้ทัน มนต์กลอน ตามอ้อนจิต
พอเริ่มเสพ ก็ปลง ฤๅหลงทิศ
ต้องตามติด ด้วยแจม แถมชอบทน...
...บางครั้งเขียน ขึ้นมา เพราะน่าเบื่อ
ออกอุบาย ให้เชื่อ เผื่อพองขน
เขียนประชด ปล่อยวาง ทางมืดมน
ทั้งร่ายจน เจอรัก โดนพักงาน...
...บางทีก็ เขียนด้วย ช่วยกันขำ
บางครั้งก็ เขียนอำ ปลูกคำขาน
ครั้งเขียนเศร้า เล่าไป ให้รำคาญ
ส่วนตอนหวาน เขียนจบ อยากคบใจ...
...อยากเพียรใช้ ความจำ ลองคำเล่น
จึงระบาย ออกเน้น เช่นแฟนใหม่
เขียนบางครั้ง ก็มี ที่พลั้งไป
มากวันไหน ขอฝาก เพราะอยากครวญ...
รัตนาวดี
ขอบพระคุณ ที่กรุณาเยี่ยมชมนะจ๊ะ :
บันทึกการเข้า
