...ระทึกแท้โอ้ใจยามไหวหวั่น
เสียงหรีดหริ่งรำพันยิ่งผวา
สะท้านสะทกอกร้าวหนาวอุรา
เมื่อผืนฟ้าคลุมคลี่ด้วยสีดำ
ฝูงนกไพรบินถลาสู่คาคบ
ซ่อนตัวหลบบังใบยามใกล้ค่ำ
คนเปล่าเปลี่ยวแปลบปร่าน้ำตาพรำ
อยู่ตรงนี้ประจำจนแจ้งใจ...
................//dream
เสียงหรีดหริ่งรำพันยิ่งผวา
สะท้านสะทกอกร้าวหนาวอุรา
เมื่อผืนฟ้าคลุมคลี่ด้วยสีดำ
ฝูงนกไพรบินถลาสู่คาคบ
ซ่อนตัวหลบบังใบยามใกล้ค่ำ
คนเปล่าเปลี่ยวแปลบปร่าน้ำตาพรำ
อยู่ตรงนี้ประจำจนแจ้งใจ...
................//dream
ขอบพระคุณ ที่กรุณาเยี่ยมชมนะจ๊ะ :
บันทึกการเข้า
