แสงสุดท้ายหายลับกับขอบฟ้า
ผืนพนามืดมัวทั่วเขตขัณฑ์
ฟ้าเบื้องบนหม่นเทาไร้เงาจันทร์
เพียงดวงดาวร้อยพันพรรณราย
เสียงหรีดหริ่งเรไรก้องไพรสณฑ์
คืนมืดมนขับเพลงบรรเลงหมาย
กล่อมพนาป่าเขาให้เหงาคลาย
จวบสุดท้ายราตรีที่ยาวนาน
เมฆสลัวมัวหม่นฝนตั้งเค้า
ลมบางเบาโชยพลิ้วละลิ่วผ่าน
จนอุษาฟ้าสางกระจ่างลาน
แสงสุริยการฉายฉานมา
ผืนพนามืดมัวทั่วเขตขัณฑ์
ฟ้าเบื้องบนหม่นเทาไร้เงาจันทร์
เพียงดวงดาวร้อยพันพรรณราย
เสียงหรีดหริ่งเรไรก้องไพรสณฑ์
คืนมืดมนขับเพลงบรรเลงหมาย
กล่อมพนาป่าเขาให้เหงาคลาย
จวบสุดท้ายราตรีที่ยาวนาน
เมฆสลัวมัวหม่นฝนตั้งเค้า
ลมบางเบาโชยพลิ้วละลิ่วผ่าน
จนอุษาฟ้าสางกระจ่างลาน
แสงสุริยการฉายฉานมา