ความรักเรา : เพียงสายลม
…..
ดวงตาของคุณ ดูขุ่นมัว
จ้องมองผมทั้งตัว ว่าชั่วร้าย
กรอบรูปตกลงพื้น แตกกระจาย
เกิดภาวะวุ่นวาย คล้ายร่ำลา
…..
เจียมหัวจิตหัวใจ ในวันนี้
กับคำที่พอเพียง ไร้เดียงสา
หลังผ่านการเดินทาง ต่างนานา
คุณบอกว่ายังเหงา ตามเงาเดิม
…..
ผมย่ำอยู่กับที่-ที่สดับ
ไร้ซึ่งการตอบกลับ หรือรับเพิ่ม
อยู่กับฝันวันวาน การต่อเติม
คุณเลยเริ่มอ่อนแอ อย่างแท้จริง
…..
โลกเหมือนดั่งละคร ตอนหัวค่ำ
หลงดื่มด่ำความสุข เสียทุกสิ่ง
เราคาดหวังความรัก เพื่อพักพิง
แล้วละทิ้งความหมาย เมื่อสายไป
…..
ผมยังคงจมปลัก และดักดาน
ไร้ความฝันวันหวาน บ้านหลังใหญ่
สายสร้อยสวยหมดจด รถอวดใคร
ยังคงไม่มีสิ่งใด ให้ท้าทาย
…..
อากาศคล้ายบ่ายหลับ ความอับชื้น
ลุกขึ้นตื่นอีกวัน ตะวันหาย
แท้ชีวิตเหงาเปลี่ยว และเดียวดาย
กับความรักมากมาย..เพียงสายลม!!
…..