ทุกครูกลอนเติมคำได้ล้ำ…ค่า……
เล่นลีลา....สำผัส....ได้ชัด……แจ๋ว…….
ต่อเติม..คำ....คนที่อาจมี……แวว….
ได้เห็น…แนว..ทางท่าน…สร้าง..สรร…มา…
เธอควรทดลองดูตาม…ครู…สอน…..
เพียร…เขียนกลอน…..เช้า-…ค่ำ…จะ…ล้ำ…ค่า
อย่ามัวอ้อนคำ…นึง..หวัง…พึ่ง…พา
…หมั่นค้นคว้า……ฝึกฝนด้วย…ตน…เอง
ไม่นานเธอ..จะดัง…เหมือนดั่ง….เขา
รู้ขัด...เกลา...ความคิด…พินิจ….เพ่ง
เป็นนักกลอนเลิศ…ล้ำ.คนยำ…เกรง
ร่วม…บรรเลง…กลอนได้มิ…อาย….ใคร
หากเธอมัว…ระทด….นอนหด…หู่..
หวังเพียง…ผู้..อื่นป้อน บท…กลอน..ให้
ส่งอาจารย์รับคะแนนหมื่น…แสน..ไป
จะภูมิ…ใจ….หรือหนู อยาก…รู้.จัง
ฉะนั้นเธอจึงควรทบทวน…ฝึก..
ปลูกสำนึกช่ำ…ชอง…สมองสั่ง
เพื่อเป็นยอดปิ่นศรี…กวีดัง……
งามเปล่ง…ปลั่ง..ในหมู่…ผู้รู้…..เอยฯ
...ยากูซ่า....
ขอร่วมเฉลยเทียบสัมผัสกับท่าน ยากูซ่า ดังนี้จ้ะ เผื่อเป็นประโยชน์ได้บ้างในแนวงทางการแต่งกลอนไม่มากก็น้อย
ควรฝึกตาม “ผู้ใหญ่”
ทุกครูกลอนเติมคำได้ล้ำ “ค่า”
เล่นลีลา “สัมผัส” ได้ชัด “แจ๋ว”
ต่อเติม “ฝัน”คนที่อาจมี “แวว”
ได้เห็น “แนว” ทางท่าน “จัด” สรรมา
เธอควรทดลองดูตาม “ผู้ใหญ่
เพียร “แต่งไป” เช้า-“เย็น” จะ “เห็น” ค่า
อย่ามัวอ้อนคำ “ซึ้ง” หวัง “พึ่ง” พา
“ควรเสาะหา” ฝึกฝนด้วย “ตน” เอง
ไม่นานเธอจะ “เป็น” ดัง “เช่น” เขา
รู้ขัด “เกลา” ความคิด “พินิจ” เพ่ง
เป็นนักกลอนเลิศ "ล้ำ" คนยำเกรง
ร่วม “บรรเลง” กลอนได้มิ “อาย” ใคร
หากเธอมัว “รันทด” นอนหด “หู่”
หวังเพียง “ผู้” อื่นป้อนบท “กลอน” ให้
ส่งอาจารย์รับคะแนนหมื่น “แสน” ไป
จะภูมิ “ใจ” หรือหนู อยาก “รู้” จัง
ฉะนั้นเธอจึงควรทบทวน “ฝึก”
ปลูกสำนึกช่ำ “ชอง” สมองสั่ง
เพื่อเป็นยอดปิ่นศรี “กวีดัง”
งามเปล่ง “ปลั่ง” ในหมู่วิญญูเอย ฯ
อริญชย์
๒๗/๖/๒๕๕๕
ส่วนในหัวข้อกระทู้ที่ตั้ง หลายท่านร่วมเฉลยกันมากมายหลายรส น้อง ๆ ที่หัดเขียนกลอนใหม่ คงได้เห็นการหาสัมผัสกลอนของหลาย ๆ ท่านได้แล้วเน๊าะ
ขอบคุณทุกท่านที่ร่วมสนุก ๆ
ขอบพระคุณ ที่กรุณาเยี่ยมชมนะจ๊ะ :
บันทึกการเข้า
