เสือจำศีล กินเจ เปฟ้ามุ่ย
ดุ่มเดินดุ่ย วัดวา หาจุดหมาย
นอนก็ดึก ตื่นเช้า เว้า..วุ่นวาย
พอตกสาย ขายว่าน ต้านพิษงู
ขอถามนิด ถามหน่อย พ่อร้อยชั่ง
พ่ออย่าชัง นะพ่อ ขอแค่รู้
ถ้างูกิน ฟ้ามุ่ย ของพ่อคู
ฟ้ามุ่ย-งู ว่าน-เสือ เหลือสิ่งใด
..แม่หญิงดอกคำ..
ก็ยังมี แม่ดอกคำ งามขำข้น
ลิงทโมน ดอกเลา เกาหัวใหญ่
ละปล่อยงู ชูว่าน เสือรานไป
ท่องพงไพร มีเรา เคล้าสองคน
ฟ้ามุ่ยงาม สามสิบ เกินหยิบหยอก
มิเท่าดอก กุสุมา กลางป่าสน
ครองเป็นหนึ่ง ซึ้งใจ ในกมล
ยามเยี่ยมยล เพริศจริง หญิงคนงาม
รพีกาญจน์ 59