หทัยกาญจน์นานมากจากไปไหน
บ้านกลอนไทยมีกลอนกานท์เขียนขานขึง
กลอนแสนหวานอ่านว่าสุดตราตรึง
บอก "คิดถึง" แล้วทำไมจึงไม่มา
คนรุ่นใหม่มีมากมายดูหลายหลาก
นักกลอนเก่าจึงจากไกลใจโหยหา
อยากให้กลับมารำพันกันอีกครา
อย่าร้างราห่างไกล..ไปอีกเลย..
ริน ดอนบูรพา
๒๕ มิ.ย. ๕๕
บ้านกลอนไทยมีกลอนกานท์เขียนขานขึง
กลอนแสนหวานอ่านว่าสุดตราตรึง
บอก "คิดถึง" แล้วทำไมจึงไม่มา
คนรุ่นใหม่มีมากมายดูหลายหลาก
นักกลอนเก่าจึงจากไกลใจโหยหา
อยากให้กลับมารำพันกันอีกครา
อย่าร้างราห่างไกล..ไปอีกเลย..
ริน ดอนบูรพา
๒๕ มิ.ย. ๕๕
คนรุ่นใหม่คนรุ่นเก่ายังเล่าขาน
แต่งกลอนกานท์สานคำนำเฉลย
มีโศกเศร้าเหงาสุขทุกข์เปรียบเปรย
บ้างเอื้อนเอ่ยอ้างถึงซึ่งสิ่งใด
คงมีหลายเรื่องราวคราวแตกต่าง
บนเส้นทางสายกลอนอักษรใฝ่
สัมผัสคำนำวางสรรค์สร้างไป
เขียนด้วยใจดูด้วยตาค่างดงาม...
หทัยกาญจน์
๒๕ มิถุนายน พ.ศ.๒๕๕๕
สวัสดีคะ พอดีเรียนเยอะคะ และต้องฝึกงานด้วยคะ เลยไม่ได้แวะมา ขอบคุณในความเป็นห่วงของทุกคนนะค่ะ