เป็นคนสวยยิ้มแฉ่ง..ตำแหน่งหมอ
แค่นั่งรอคนมาถามเรื่องความฝัน
เฝ้าจับแพะชนแกะแต่ละวัน
ช่างเฉิดฉันประจำที่...ศรีธัญญา
เป็นหมอดู..หมอเดา..เหมาโรคจิต
ให้หงุดหงิดหงอยเงื่องเจอเรื่องบ้า
อยากจะลองช่วยปู่ดูสักครา
ไปทำนา..กู้อีจู้อยู่ริมบึง
ชักขยาดหวาดหวั่น..งูมันเยอะ
โคลนก็เปรอะลุยตมงมไม่ถึง
“จะไปขายส้มตำ” หนู.. รำพึง
ข้าวเหนียวนึ่งแถมไก่..คงได้ดี
ขายไม่เป็นเห็นใคร..ก็ให้เขาหมด
งี้คงอดกำไรแหงม..แถมป่นปี้
ยิ่งทำไปยิ่งเจริญ..แหม เพลินดี
มาวันนี้กลับที่เก่า..เข้าศรีธัญญา
เราชื่ออะไรน๊อ.....
ไม่จริ๊ง..ไม่จริง...
และ...หนูไม่ได้ตกสัมผัส แค่ตกใจ...