[บุคคลทั่วไป]

กด Link เพื่อร่วมกิจกรรม ผ่านFacebook (หรือกดปุ่มสมัครสมาชิกด้านบน)

[sunthornvit]

ชีวิตนี้มีขึ้นลงไม่คงที่
เป็นครูทีใต้ชายแดนแสนห่างเหิน
เที่ยวคบหาสมาคมเพื่อนจนเพลิน
ย่อยยับเยินสุดถลำไม่ทำงาน

วันศุกร์เมาสาร์นอนถอนอาทิตย์
เริ่มใช้สิทธิ์ลากิจจิตเกียจคร้าน
เป็นหนี้สินเงินผ่อนตอนได้งาน
ทั้งค่าบ้านรถตู้เย็นเป็นยืดยาว

ต้องลาออกตัดสินใจขายประกัน
ทิ้งความฝันจบลงตรงอื้อฉาว
ไม่ส่งต้นไม่ส่งดอกบอกเรื่องราว
เสียเพราะเหล้าเข้าปากยากสุดทน

จึงหันมาทำสวนยางเพื่อล้างหนี้
ไม่คิดหนีปัญหาใดให้สับสน
ความโลภโกรธหลงคงได้ทำลายคน
รู้จักตัวตน.ตั้งอยู่บน ความพอเพียง

                                  ริน ดอนบูรพา
                                       ๒๔ มิ.ย. ๕๕

ความลืมตัว  มัวเมา  เผาคนได้
ความหลงใหล  กระพือ  ถึงชื่อเสียง
การดำรง  อย่างผู้  รู้พอเพียง
จึงหลีกเลี่ยง  หลุดพ้น  จากมลทิน

ประสบการณ์  เปรียบครู  ผู้สอนสั่ง
ยามพลาดพลั้ง  เตือนใจ  ใฝ่ถวิล
หมั่นแก้ไข  ปรับตัว  ชั่วชีวิน
ตราบผืนดิน  กลบหน้า  ค่อยรามือ

 

สุนทรวิทย์