[บุคคลทั่วไป]

กด Link เพื่อร่วมกิจกรรม ผ่านFacebook (หรือกดปุ่มสมัครสมาชิกด้านบน)

[พิมพ์วาส]

ยินดีช่วงหลายๆเลยค่า มา มาดูกันเลยค่า หนูไม่ขอติเรื่องความหมายเพราะไม่เก่งค่า ฮ่าๆๆ (มั่วบ่อยเหมือนกัน)

กราบวันทายอดครูกลอนสุนทรเสนาะ         
เขียนกวีแสนไพเราะเหมาะอารมณ์
มีชลชมมากมายหลายสาขา                   
เขียนนิราศสุพาสิดขับเสพา

หาที่สองรองไครไน เรื่องคำกลอน             
แทรกคติสอนใจในบทความ
ก้องหูก้องใจในแดนสยาม                       
สร้างความงามเป็นประจักต์ สลักใจ

มาดูวรรคที่ ๒ บทที่ ๑ กันค่ะ วรรครับ วรรคนี้ควรจะให้คำสัมผัสลงคำที่ ๓ หรือ คำที่ ๕ เป๊ะๆนะคะ ตามฉันทลักษณ์ค่ะ
แล้วคำว่า อารมณ์นี่ คำว่ารมณ์ เป็นคำจบของวรรคที่๒ มันเป็นเสียงสมมัญ วรรคนี้ไม่ควรใช้เสียงสามัญนะคะ ทางที่ดีๆมากที่สุดของที่สุด ควรใช้เสียงเสียงจัตวา ค่ะ จัตวา ตรี โท เอก ตามนี้ค่ะ

มาดูวรรคที่ ๓ บทที่ ๑ กันค่ะ วรรคนี้ขาดสัมผัสระหว่างวรรคไปแล้วค่ะ  อารมณ์นี่ มาสัมผัสกับคำว่า ขา ไม่ได้นะคะจะต้องสัมผัสกับคำที่ลงท้ายด้วยสระเดียวกันและพยัญชนะเดียวกันค่ะ เช่น ทม จม ซม กลม พรม เป็นต้นค่ะ
คำว่าชลในที่นี้ ในคำไวพจน์อาจจะหมายถึงน้ำนะคะ ถ้าจะเป็นคำว่า "ชน" ที่มาจากประชาชนก็ควรแก้เป็นตัวนี้ค่ะ เพราะคำว่าชลนั้นอาจจะมาจากคำว่า น้ำ เช่น ชลธาร ชลธี เป็นต้นค่ะ

มาดูวรรคที่ ๔ บทที่ ๑ กันค่ะ เนื่องจากการขาดสัมผัสระหว่างบทไปแล้วตั้งแต่วรรคที่ ๓ ก็ควรแก้สัมผัสระหว่างบทให้ถูกต้องตามแบบแผนด้วยค่ะ คำว่าสุพาสิด ของคุณเขียนผิดค่ะ จะต้องเขียนอย่างนี้ค่ะ สุภาษิต และคำว่าเสพาของคุณ ก็ผิดค่ะ ต้องเขียนอย่างนี้ค่ะ เสภา

มาดูวรรคที่ ๑ บทที่ ๒ กันค่ะ คำว่าไครไนของคุณนั้นเขียนผิดค่ะ ต้องเป็นใครใน วรรคนี้ลงได้ทุกเสียงค่ะ แต่ลงคำว่า กลอนนี่ เป็นเสียงสามัญถือว่าไม่ไพเราะนะคะ

มาดูวรรคที่ ๒ บทที่ ๒ กันค่ะ การสัมผัสระหว่างวรรคก็ถือว่าดีแล้วค่ะ แต่สัมผัสระหว่างบท! หายไปค่ะ ไม่มีสัมผัสระหว่างบทนี่หนักนะคะ สัมผัสระหว่างบทของวรรคนี้คือ คุณลงท้ายคำสุดท้ายของวรรคที่ ๔ ด้วยคำว่า พา(ผิดต้อง ภา เพราะ เสภา) คุณต้องหาคำที่ลงท้ายด้วยสระอาเนี่ย เป็นเสียงจัตวาหรือเสียงอะไรก็ได้นอกจากเสียงสามัญที่ไม่ไพเราะเอาเสียเลย แต่ยกเว้นบ้างกรณีมาลงตรงวรรคที่ ๒ บทที่ ๒ คำสุดท้ายค่ะ

มาดูวรรคที่ ๓ บทที่ ๒ กันค่ะ วรรคนี้สืบเนื่องมาจากขาดการสัมผัสระหว่างบทมาแล้ว ก็แก้ให้ถูกต้องค่ะ

มาดูวรรคที่ ๔ บทที่ ๒ กันเลยค่ะ (จะจบสักทีเห้อ..) คำว่าความตรงวรรคที่ ๔ นี่เป็นสัมผัสเลือนนะคะ น่าจะหาคำอื่นมาแทนค่ะ คำว่าประจักต์ของคุณนี่ เขียนผิดค่ะ ต้องเป็นประจักษ์ ค่ะถึงจะถูกต้องค่ะ

และสุดท้ายนี้ขอขอบคุณความพยายามของคุณที่จะหัดเขียนกลอนค่ะ ขอบคุณค่ะ ^^ (ยิ้มหวานให้เลยนะ อิอิ...)ตามความรู้หนุบอกได้เท่านี้ค่ะ รอพี่ๆใจดีมาต่อค่ะ เย่ๆๆ

วรรณยุกต์ท้ายวรรคของกลอนสุภาพ
http://www.klonthaiclub.com/index.php?topic=15707.0

สัมผัสระหว่างบท (กลอนสุภาพ)
http://www.klonthaiclub.com/index.php?topic=15708.0