...ช่างอดทน มาสาน หว่านคำรัก
เพิ่มคำภักดิ์ ผูกใจ ให้สั่นสิ้น
ต้องใช่ชาย นี้แน่ ผู้แก้จินต์
อยากจะฝาก ชีวิน และวิญญาน...
...คงเป็นชาย ที่เรา เฝ้ารอหา
พิจารณา เปิดใจ ต้องให้ผ่าน
วจีสอย คำรัก ถักสร้อยกานท์
หวานจรด พจมาน สมานทรวง...
...เริ่มเพ้อหา คราฝัน ทั้งวันแล้ว
คงไม่แคล้ว คำอ้อน ใจอ่อนห่วง
ภาพสวรรค์ ที่ไสว คงไม่ลวง
คงเป็นพ่อ บุญห่วง น่าควงจัง...
...แต่ใจยัง ฝังจด บทเศร้าหนัก
กลัวเรือรัก จะไป ไม่ถึงฝั่ง
กลัวมนตร์รัก เรือล่ม จมก่อนพัง
สร้างรักหวัง เกินคาด ต้องขาดตอน...
รัตนาวดี
------------------
“สารภาพ ตามตรง ว่าคงรัก
ด้วยประจักร รักบท กวีสอน
ได้เสพซึ้ง ถึงจิตร วิญญาณกลอน
สถิตนอน แนบองค์ เยาวมาลย์
กลางคืนหนาว นอนเหงา ไร้ผ้าห่ม
ฟากสายลม พัดบอก คนหน้าหวาน
ขออุ่นรัก ให้หาย ทรมาน
มาประสาน คู้เคียง เรียงยามนอน
ไททานิค อาจล่ม ไม่ถึงฝั่ง
แต่ก็ยัง พบรัก ให้ออดอ้อน
โลกสลาย แต่ได้ รักนักกลอน
แม่ได้นอน หมดลม ก็สมใจ”
ท้องฟ้าใส สวยสะอาด งามจับตา
พระอาทิตย์ ส่องล่า คู่กันไป
ถ้าขาดฟ้า อาทิตย์ อยู่ไม่ได้
เหมือนขาดไร้ ความรัก ชโลมกาย
เหมือนบุญนำ กรรมแต่ง ให้มาพบ
ได้ประสพ พบเธอ ดังใจหมาย
หากชาติก่อน เคยรัก ร่วมกาย
ชาตินี้หมาย สานต่อ ความรักเรา”