พ่อของดินมาขู่พี่ตอนที่ฝัน
ทุกคืนวันขู่พี่ชายจึงท้อถอย
ไม่เห็นตัวพี่กลัวมากจากเนื้อกลอย
ถึงใจหงอยเหงาเพียงใดพี่ก็ทน
พี่ทำบุญบวชกรวดน้ำก็ไม่เชื่อ
พี่แสนเบื่อพูดไม่ฟังยังไม่สน
ดินไม่รู้จึงเคืองแค้นแน่นกมล
จึงล่องหนหนีหายไปหลายปี
มาซื้อดินทำสวนยางแถวชุมพร
หากงามงอนรักพี่ชายไม่หน่ายหนี
จะขับรถ B.M.W. ไปรับคนดี
มาอยู่กับพี่เป็นเถ้แก่อย่างแน่นอน
ริน ดอนบูรพา
๒๓ มิ.ย. ๕๕
ทุกคืนวันขู่พี่ชายจึงท้อถอย
ไม่เห็นตัวพี่กลัวมากจากเนื้อกลอย
ถึงใจหงอยเหงาเพียงใดพี่ก็ทน
พี่ทำบุญบวชกรวดน้ำก็ไม่เชื่อ
พี่แสนเบื่อพูดไม่ฟังยังไม่สน
ดินไม่รู้จึงเคืองแค้นแน่นกมล
จึงล่องหนหนีหายไปหลายปี
มาซื้อดินทำสวนยางแถวชุมพร
หากงามงอนรักพี่ชายไม่หน่ายหนี
จะขับรถ B.M.W. ไปรับคนดี
มาอยู่กับพี่เป็นเถ้แก่อย่างแน่นอน
ริน ดอนบูรพา
๒๓ มิ.ย. ๕๕
แค่ในฝัน พรั่นพรึง ถึงกับฝ่อ
ไยย่อท้อ น้องนี้ มิถ่ายถอน
ยังรักพี่ เหลือล้น คนชุมพร
มิคลายคลอน แน่แท้ ถึงแม้ไกล
อยากจะไป อยู่ข้าง ยังเกรงกริ่ง
มั่นคงยิ่ง รักแท้ แต่ทนไหว
อยู่ที่นี่ ยังสาว อีกยาวไง
แต่พอไป (ทั้ง)เฒ่าทั้งแก่ แย่เต็มทน
ไยย่อท้อ น้องนี้ มิถ่ายถอน
ยังรักพี่ เหลือล้น คนชุมพร
มิคลายคลอน แน่แท้ ถึงแม้ไกล
อยากจะไป อยู่ข้าง ยังเกรงกริ่ง
มั่นคงยิ่ง รักแท้ แต่ทนไหว
อยู่ที่นี่ ยังสาว อีกยาวไง
แต่พอไป (ทั้ง)เฒ่าทั้งแก่ แย่เต็มทน
"ดิน"