เหตุใดจึงถามฉันแบบนี้
คำสามคำยังเก็บไว้อย่างดี . .. ไม่หวั่นไหว
ยังมองดาวดวงเดิม ~ ยังเคลิบเคลิ้มทุกทีที่แสงดาวทอประกาย
เพราะเธอบอกว่าจะฝากความห่วงใย . .. ไว้กับดาวดวงนั้น
เธอดีกับฉันมากเหลือเกิน
แต่ขอให้เปลี่ยนความคิดที่จะร่วมเดิน . .. ไปพร้อมฉัน
หนทางไม่ได้โรยด้วยดอกไม้ ~ หากต้องเห็นเธอบาดเจ็บไปพร้อมกัน
น้ำค้างที่อยู่ในดวงตาของฉัน . .. คงเกินจะกลั้นแล้วใจ
ปล่อยให้ภาพรักเป็นความงามแห่งชีวิต
ปล่อยความรู้สึกแห่งดวงจิต . .. ผ่านน้ำตาที่รินไหล
ความทรงจำในใจเธอจะร้ายหรือดี ~ ฉันไม่มีสิทธิ์บังคับใจ
ไม่กล้าบอกเธอว่าเพราะอะไร . . . แค่รู้ว่าไม่อยากรั้งไว้ . .. ก็พอ~*
สงสารเค้าไหม?
"ฉันรักเธอ"...เธอเคยบอก
เจ็บลึกยอก...ตอกย้ำเฝ้าจำหนอ
รักเธอแล้วเปลี่ยนมิได้...ใจคนรอ
สักนิดหนึ่งอย่าปล่อยท้อ...ขอเธอแล
กลับมาเถิดอย่าทิ้งกันเหมือนวันก่อน
รักร้าวรอน...หม่นไหม้ใจเกิดแผล
ซึ้งสลักปักทรวง...ทั้งดวงแด
หมดทางแก้...แล้วใจใกล้วายปราณ
เจ็บลึกยอก...ตอกย้ำเฝ้าจำหนอ
รักเธอแล้วเปลี่ยนมิได้...ใจคนรอ
สักนิดหนึ่งอย่าปล่อยท้อ...ขอเธอแล
กลับมาเถิดอย่าทิ้งกันเหมือนวันก่อน
รักร้าวรอน...หม่นไหม้ใจเกิดแผล
ซึ้งสลักปักทรวง...ทั้งดวงแด
หมดทางแก้...แล้วใจใกล้วายปราณ
หวานป่ะอ่ะ 
"ดิน"
ขอบพระคุณ ที่กรุณาเยี่ยมชมนะจ๊ะ :
บันทึกการเข้า
