จะลองม้วย เปิดใจ รักใหม่เพิ่ม
แต่ยังหวาด หวั่นกลัว มั่วเรื่องเดิม
กลัวชอกช้ำ มาเสริม เติมให้ครวญ...
-----------------------
“เอื้อไออุ่น แห่งรัก สลักใจ
คงผูกไว้ คล้องใจ เป็นโซ่ตรวน
เรื่องฝากใจ หญิงอื่น ไม่คิดหวน
เพราะเราควร คู้กัน ไม่ห่างกาย
อันตานอ้อย หวานลิ้น มีสิ้นซาก
ถึงลมปาก หวานจิตร ไม่คิดหาย
อันความรัก ของพี่ เนเวอร์ดาย
ไม่คิดกลาย เป็นอื่น ชื่นชีวัน
เคยชอกช้ำ มาพัก ตรงนี้ก่อน
แล้วค้อยนอน ซบลง ตรงอกฉัน
แล้วกระซิบ แซมหู บอกรักกัน
ดุดคิมหันต์ เหมันต์ ไม่เสื่อมคลาย"
ขอบพระคุณ ที่กรุณาเยี่ยมชมนะจ๊ะ :
บันทึกการเข้า
