ทิวาวับ ลับขอบฟ้า
เห็นนกกา บินขวักไขว่
ลมโชย โบยโบกไป
เขียวใบไม้ ไร้มลทิน(๒๔๒)
เรือโยง กระโดงเสา
มองเห็นเงา เฝ้าถวิล
เย็นย่ำ ฉ่ำชื่นจินต์
ไม่เคยเห็น เป็นบุญตา(๒๔๓)
สายน้ำ ไหลล้นหลาก
สองฝั่งฟาก มากดอกหญ้า
เกลื่อนกลาด ดาษดา
ลอยตรงมา ว่าแพงพวย(๒๔๔)
รวยรื่น ชื่นสุขสันต์
ดวงตะวัน จมในห้วย
หวั่นจิต คิดงงงวย
แสนรันทด หดหู่ใจ(๒๔๕)