คงไม่แคล้ว กินเรียบ เงียบอย่างแรง
เข้าตาจน ทนกลั้น ขั้นสุดท้าย
ยอมเลวร้าย สุดขีด ชีวิตแผลง
ลากเอากลอง สองใบ ใช้แสดง
ร้องเสแสร้ง เร็วเหวย เฮ้ย.ปล่อยงู
เทจงอาง วางลง กลางพงหญ้า
มันเลื้อยช้า ตัวผอม มิยอมขู่
เสกมนต์คำ กำกับ จับให้ดู
"ว่านหลวงปู่" งูพิษ ทุกชนิดกลัว
หมายจะแจก แลกอาหาร.ว่านหางก้อย
คนเป็นร้อย คงได้ ไม่ถึงทั่ว
ขอเป็นค่า บูชาครู.งูสามตัว
เฮ้ ซี้ซั้ว รัวเกราะ เคาะปัง!ปัง!
อับดุล..เอ๊ย..อับดุลลา จงมานี่
สิบคนที่ จะได้...ไฝกลางหลัง
หญิงก็ได้ ชายก็ดี มีสตังค์
มอบว่านดัง.ร้อยบาท.เรียกขาดตัว
แค่สิบคนเท่านั้น อันละร้อยบาท คร้าบ...
รพีกาญจน์ 59
บังระพี ออกเชิด เปิดปาหี่
รัวกลองตี ปังปัง ดังไปทั่ว
ควักเอางูออกมาช่างน่ากลัว
ใจสั่นรัว ไม่กล้า ลืมตาดู
บังระพี..เรียกแขกจนแตกตื่น
ฉันหลบยืนห่างห่างตรงข้างตู้
เหลือบตามองงงงันเอ๊ะ!!!นั่นงู
ไหงไปอยู่บนศรีษะ..บังระพี
--ณัชชา--
รัวกลองตี ปังปัง ดังไปทั่ว
ควักเอางูออกมาช่างน่ากลัว
ใจสั่นรัว ไม่กล้า ลืมตาดู
บังระพี..เรียกแขกจนแตกตื่น
ฉันหลบยืนห่างห่างตรงข้างตู้
เหลือบตามองงงงันเอ๊ะ!!!นั่นงู
ไหงไปอยู่บนศรีษะ..บังระพี
--ณัชชา--