ถือเป็นบททดสอบให้รอบรู้
จงกอบกู้ด้วยสัจจริงอหิงสา
ตั้งสติว่าพุทโธอย่าโกรธา
มอบเมตตาปรานีลงที่ใจ
เมื่อรู้จริงเห็นแจ้งแทงตลอด
ที่มืดบอดจะเห็นทางสว่างใส
เหมือนกันหมดทุกคนไม่พ้นใคร
โลกวิสัยย่อมเป็นเช่นนั้นเอง
เนิน จำราย
และ...เป็นเช่นนั้น สุดหวั่นนัก
ไร้ที่พิงพัก..ถูกข่มเหง
จังหวะชีวิตไซร้..ใครบรรเลง
บทเพลงโศกส่ำ..ร่ำพิไร
แม้ทางว่างเปล่า..เข้าวิมุต..(ติ)
คงสุดเกินจะตัดวิมัติได้
วิปโยคโศกซึ้งเหลียวพึ่งใคร
ก็..ไร้หนทาง ช่างวังเวง
แซมค่ะ
ขอบพระคุณ ที่กรุณาเยี่ยมชมนะจ๊ะ :
บันทึกการเข้า
