.jpg)
"นกน้อยเหล่านั้น ยืนฝันในกรง"
วันก่อน เพิ่งโดนสอน สั่งเขียนกลอน ซ่อนธรรมมา
วันนี้ ชัดอุรา ธรรมชาติมา กล่าวซ้ำย้ำเตือน
วันดี มีนกเขา สองตัวเฝ้า โค้งเข้ากัน
สายไฟ หน้าบ้านฉัน โค้งหากัน ฉันดูเพลิน
บังเอิญ เกิดเป็นนิมิตร ว่านกเขาคิด ผู้แรกแหวกสอน
ผ่านจิต คิดเป็นกลอน อยากฝากสอน อ้อนวอนผู้คน
เพื่อนนก ผู้น่ารัก ไยถูกกัก ขังในกรง
นกเขา เศร้าและปลง แล้วยืนงง ตรงสายไฟ
ในใจ ข้าร้อนผ่าว เพื่อนนกส่งข่าว หวังเราช่วยเหลือ
เอื้อเฟื้อ และจุนเจือ ปลดปล่อยนกเพื่อ พ้นกักขังกรง
นกน้อย ทั้งหลายนั้น อยากกางปีกฝัน พริ้วผ่านนภา
โผผิน บินหลั่นล้า โยกพริ้วลิ่วถลา เหิรฟ้าท้าลม
แม้ถูก สายฝนสาด เห็นฟ้าฟาด มิหวาดอุรา
นกน้อย ฝันถลา เล่นลมหลั่นล้า คงสุขอุรา เพลินใจ
วันนี้ มีเพียงฝัน นกน้อยเหล่านั้น ยืนฝันในกรง
พวกเรา ตั้งจิตรตรง ชวนเปิดขังกรง ให้นกเจ้าโผบิน
กระต่ายป่า ข้างวัด
เขียนเสร็จ อ่านหลายรอบ เพราะเธอชอบ โชว์เล่นกล
ข้าโดน มาหลายหน เธอซ่อนกล จนงงงัน
วันนี้ สองท่อนท้าย ซ่อนความหมาย ดูชอบกล
ดั่งเรา มีสองคน ถ้าเลือกชื่อบน คนคงจังงัง
ขอบพระคุณ ที่กรุณาเยี่ยมชมนะจ๊ะ :
บันทึกการเข้า
